|
|
|
|
بازخوانی نظریۀ خلافت انسان در حکمت صدرایی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
رضازاده رضا ,مظفری‌فر مهناز
|
|
منبع
|
فلسفه دين - 1398 - دوره : 16 - شماره : 4 - صفحه:677 -696
|
|
چکیده
|
در الهیات و حکمت صدرایی مقام «خلافت الهی» غایت وجود انسان و عالم هستی است. ملاصدرا با کمک تبیین و براهین عقلانی و با تکیه بر آموزه‌های وحیانی در صدد توضیح این انگاره برآمده است. هدف نویسندگان در این جستار بازخوانی نظریۀ ملاصدرا و تامل در برخی از تفاسیر عقلی اوست. مطابق این نظریه، انسان، خلیفه، نماینده و مظهر خدای تعالی است، خواه به‌عنوان خلافت صغری (در زمین) و خواه خلافت کبری (در آسمان و عوالم روحانی). ملاصدرا بر آن بوده که انسان به سبب برخورداری از معرفتی که تعلیم خداوند است، شایستگی مقام خلافت الهی و مسجود ملائکه شدن را پیدا کرد. اختلاف وجودی و سرشت و سرنوشت انسان با موجودات دیگر، اعم از فرشتگان، شیاطین، حیوانات، گیاهان و جمادات بر همین مبناست. از این جهت، انسان «امانتدار» خداست، یعنی صفتی وجودی و نوعی کمال نوری بر انسان افاضه شده‌اند و تنها و تنها به او اختصاص دارد.
|
|
کلیدواژه
|
انسان، حکمت صدرایی، خلافت الهی، هبوط
|
|
آدرس
|
دانشگاه ایلام, گروه فلسفه و کلام اسلامی, ایران, دانشگاه ایلام, گروه فلسفه و کلام اسلامی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Rethinking the Divine Vicegerency of the Human in Sadrian Wisdom
|
|
|
|
|
Authors
|
Rezazadeh Reza ,Mozaffarifar Mahnaz
|
|
Abstract
|
In Sadrian theology and wisdom, the station of the "Divine Vicegerency” is the ultimate end of the existence of the man and the Universe. Mulla Sadra is trying to explain this idea with the help of rational specifications and explanations based on the teachings of the divine revelation. The writers’ purpose in this essay is to reread Mulla Sadra’s theory and contemplate on some of his rational interpretations. According to this theory, the Vicegerent human is the representative and symbol of Sublime God, whether in the form of minor Vicegerency (on earth) or major Vicegerency (in the heavens and spiritual worlds). Mulla Sadra asserts that the human has got the competence to be the divine Vicegerent and the object of the angels’ prostration because of the knowledge taught him by God. The difference in the existence, nature, and destiny of the human and other beings – including angels, demons, animals, plants, and inanimate beings – is based on this. For this reason, the man is the "trustee" of God; that is to say, an existential attribute and a kind of luminous perfection has been bestowed upon the human and is allocated only and solely to him.
|
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|