واقع‌نمایی احکام عقل عملی

یکی از تقسیمات عقل، تقسیم به عقل عملی و نظری است، در معنای این دو اصطلاح اختلاف‌نظرهایی وجود دارد و فارغ از این اختلاف، مدرکات عقلی گاهی مربوط به هستی‌ها و گاهی مربوط به بایدها و حسن و قبح‌ها هستند، عقل با چه فرآیندی به این بایدها دست پیدا می‌کند؟ در پاسخ به این سوال نظریاتی ارائه شده‌اند که عمدۀ این نظریات را در سه دسته می‌توان قرار داد: 1. مشهور بودن احکام عملی؛ 2. اعتباری بودن؛ 3. واقع‌نما بودن. در این مقاله با تبیین هر سه دیدگاه، نظریۀ ضرورت بالقیاس الی الغیر بودن احکام عقل عملی (که از نظریات واقع‌گرا به‌شمار می‌آید) پذیرفته شده است، در این نظریه بایدونبایدهای عقلی،اخبار از وجود ضرورت میان فعل و نتیجۀ آن هستند. تقریری که در این مقاله از این نظریه داده شده، پاسخگوی سه اشکال مطرح‌شده است: 1. نقض نظریه به باید نخستین؛ 2. تعلق بایدها به فعل در حال وجود و 3. مبتنی شدن این نظریه بر میل شخصی نه غرض عقلایی.

The Realistic Representation of Practical Reason Judgments

One of the divisions of reason is the distinction between theoretical and practical reason. Despite the different interpretations of these terms, the intellectual percepts are sometimes related to beings and at other times to the dos and don’ts and the goods and evils. What process does the reason go through to attain these dos and don’ts? Some theories have been suggested to answer this question. These can be categorized into three groups: the popularity of the practical judgments, their arbitrariness, and their realism. In the article at hand, all three viewpoints are explained and then, the stance that suggests the practical reason judgments should be in relation to something else –i.e. a realist theory – is accepted. In this theory, the intellectual dos and don’ts predict the existence of the necessity between action and its result. The specific exposition of this theory in the article at hand answers three doubts about this theory: the violation of the theory by the first dos, the belongingness of the dos to the currently existing action, and the establishment of the theory based on personal whim rather than intellectual purposes.