متدولوژی ویتگنشتاین در خصلت غیر شناختی زبان دینی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
علیزاده معصومه ,آهنگران محمد رسول
|
|
منبع
|
فلسفه دين - 1397 - دوره : 15 - شماره : 4 - صفحه:795 -816
|
|
چکیده
|
مقالۀ پیش‌رو با تعریف ایمان و ایمان گرایی مومنان (مسلمان، مسیحی و یهودی) و تقسیم آن به حاد و معتدل و بررسی رابطۀ ایمان‌گرایی و شکاکیت، به تحلیل دین‌گرایی ویتگنشتاین پرداخته است. نگاه دینی ویتگنشتاین بر خصلت غیرشناختی زبان دینی اذعان دارد و در عین حال باورهای دینی را اغلب بی‌دلیل می‌داند. فلاسفه‌ای که به‌نوعی تحت تاثیر افکار وی قرار گرفته‌اند، با عنایت به درستی تفسیر ایمان‌گرایانه یا زبان دینی ویتگنشتاین، دربارۀ ناواقع‌گرا بودن وی تردید دارند. به‌منظور سهولت، ایمان‌گرایی ویتگنشتاینی را در سه نکته خلاصه می‌کنیم: 1. بی‌دلیل بودن باورهای دینی؛ 2. تفسیر غیرشناختی از آنها و 3. تفسیر ناواقع‌گرایانه از دین.
|
|
کلیدواژه
|
ایمان‌گروی حاد و معتدل، زبان دینی، ویتگنشتاین
|
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال, ایران, دانشگاه تهران، پردیس فارابی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
ahangaran@ut.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|