بررسی تاثیر شرایط کاری، روابط شغلی و نگرش نسبت به ایمنی بر روی حوادث و رفتارهای غیر ایمن شغلی

آسیبها و حوادث شغلی همواره به عنوان یکی از مشکلات پر اهمیت در کارخانه ها و محیطهای کاری مطرح بوده است .اخیرا در ادبیات ایمنی شغلی ماهیت سازمانی حوادث صنعتی مورد تاکید قرار گرفته است. هدف اصلی از انجام این تحقیق سنجش نگرش نسبت به ایمنی در بین کارگران ، سرپرستان و مدیران در محیطهای کاری می باشد.همچنین روابط میان رفتارهای نا ایمن و حوادث شغلی مورد بررسی قرار می گیرد.برای تعیین نگرش و ادراکات نسبت به ایمنی از پرسش نامه استفاده گردیده است و برای تجزیه و تحلیل داده ها از تکنیکهای تحلیل عاملی ، ضریب همبستگی، رگرسیون سلسله مراتبی و تحلیل واریانس یک طرفه( anova) استفاده شده است.نتایج تحقیق حاکی از آن است که فرهنگ ایمنی با حوادث شغلی و رفتار های ناایمن رابطه معنی داری ندارد اما متغیر محیط کاری با حوادث شغلی و رفتار نا ایمن رابطه معنی دار دارد. همچنین میان متغیر روابط شغلی با حوادث شغلی و رفتار نا ایمن نیز رابطه معنی داری وجود دارد. بر اساس نتایج تحلیل های رگرسیون سلسله مراتبی متغیرهای سن، تصدی شغلی وفرهنگ ایمنی به عنوان پیش بینی کننده های معنی دار شناخته نشدند. اما روابط شغلی و محیط کاری به عنوان پیش بینی کننده های معنی دار شناخته نشدند. در مورد سطوح مختلف سازمان نیز مشاهده گردید که تفاوت معنی داری میان دیدگاههای سطوح مختلف در زمینه ایمنی وجود ندارد.