رابطه مدیریت استبدادی، فشار ادراکی – عاطفی، بی‌عدالتی سازمانی با رفتارهای انحرافی و رفتارهای مدنی- سازمانی

هدف این پژوهش بررسی مدل روابط بین مدیریت استبدادی، فشار ادراکی- عاطفی، بی‌عدالتی سازمانی با رفتارهای انحرافی و رفتارهای مدنی- سازمانی می‌باشد. روش پژوهش همبستگی از نوع تحلیل ماتریس کوواریانس و جامعه آماری پژوهش کارکنان مرد یک مجموعه کارخانه صنعتی بودند که از بین آنها216 نفر با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای سنجش ، شامل پرسشنامه مدیریت استبدادی ، فشار ادراکی- عاطفی، بی‌عدالتی سازمانی‌ و پرسشنامه رفتارهای انحرافی و رفتار های مدنی- سازمانی بود. داده‌ها با استفاده از مدل‌سازی معادله ساختاری مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که طی یک سلسله روابط زنجیره‌ای: ‌1) مدیریت استبدادی با فشار بی‌عدالتی توزیعی و تعاملی دارای رابطه مثبت است؛ 2)‌ فشار بی‌عدالتی تعاملی و فشار بی‌عدالتی رویه‌ای با فشار بی‌عدالتی توزیعی دارای رابطه مثبت هستند؛ 3) فشار بی‌عدالتی تعاملی با فشار بی‌عدالتی رویه‌ای دارای رابطه مثبت است؛ 4) فشار بی‌عدالتی تعاملی با رفتارهای انحرافی و فشار بی‌عدالتی تعاملی و رفتار های انحرافی نیز با رفتارهای مدنی- سازمانی دارای رابطه هستند. نتیجه‌گیری حاصل از این پژوهش آن است که مدیریت استبدادی در سازمانها و صنایع به عنوان یک عامل فشارآور، سطح فشارهای معطوف به بی عدالتی توزیعی ،رویه ای و تعاملی را بالا می برد و از این طریق باعث کاهش سطح رفتار های مدنی و سازمانی و افزایش رفتار های انحرافی می شود.