عوامل موثر بر تصمیم‌گیری مدیران سازمان های دولتی

اغلب سازمان‌های دولتی یا فاقد مدلی برای نظام تصمیم‌گیری در سازمان هستند و یا مدل طراحی‌شده با توجه به تغییرات سیاستی، اجتماعی و فرهنگی تعدیل نشده است. لذا، بیشتر سازمان‌ها بر اساس آزمون و خطا و یا با تکیه بر دیدگاه فردی مدیران اداره می‌شوند. این مسئله باعث گردیده تا موفقیت و عدم موفقیت سازمان‌های دولتی به‌شدت تابع سلیقه‌ی فردی مدیران گردد. این مسئله به‌عنوان یکی از مسائل تعیین کننده موفقیت سازمان‌های دولتی مطرح بوده و به دلیل عدم اهتمام کامل به آن و یا نبود مطالعه‌ای جامع در این زمینه امکان تحقق اهداف سازمانی میسر نگشته است. از این رو، هدف این پژوهش ارائه مدلی جهت تبیین نظام تصمیم‌گیری در سازمان‌های دولتی است. با توجه به اینکه این پژوهش از نوع کیفی می‌باشد پس از انجام مطالعات کتابخانه‌ای و جمع‌آوری ادبیات موضوعی پژوهش مصاحبه‌های عمیق با خبرگان انجام شد و خروجی‌های به‌دست‌آمده با استفاده از روش دلفی تحلیل گردید. برای این کار 93 شاخص برای تبیین نظام تصمیم‌گیری شناسایی شدند که پس از بررسی خبرگان 76 شاخص مناسب تشخیص داده شدند. طبق نتایج کسب‌شده این مدل پژوهشی مشخص شد که مهم‌ترین مولفه‌ها در تصمیم‌گیری مدیران، به ترتیب اولویت به مولفه‌های «تعریف درست مسئله»، «انگیزه و اعتمادبه‌نفس بالا»، «میزان دانش و تجربه فردی»، «وجود مکانیزم‌های موثر زمان‌بندی، طراحی و پیاده‌سازی به‌موقع و کامل تصمیمات» و «اجرای آزمایشی (محدود) تصمیم‌ها قبل از اجرای نهایی (عمومی) تصمیمات» می‌باشد.

effective factors on decisionmaking of government managers

most government organizations either do not have a model for the decision-making system in the organization or the designed model has not been adjusted due to political, social and cultural changes. therefore, most organizations are based on trial and error or based on the individual perspective of managers. this has made the success and failure of government organizations highly dependent on the individual tastes of managers. this issue has been considered as one of the issues determining the success of government organizations and due to lack of full attention to it or lack of comprehensive studies in this field, it has not been possible to achieve organizational goals. therefore, the aim of this study is to provide a model for explaining the decision-making system in state organizations. given the qualitative nature of the study, after library research and reviewing the related literature, in-depth interviews with experts are conducted. the outcomes are analyzed in the light of the delphi method. in first, 93 indicators identified to explaining the decision-making system. after checking the indicators by experts, only 76 indicators were verified. according to the results of this research model, it was found that the most important components in managers’ decision-making were, respectively, the priorities of &correct definition of the proble&, &high motivation and self-confidence&, &personal knowledge and experience&, &effective scheduling mechanisms, timely design and implementation of decisions,& and &experimental execution of decisions before final implementation of decisions&.