بررسی اپیدمیولوژیک تصادفات ترافیکی عابران پیاده در ایران

عابران پیاده با آنکه هی چگونه ارتباطی با وسایل نقلیه موتوری ندارند، اما درصد قابل توجهی ازمتوفیان این حوادث را تشکیل م یدهند. سهم عابران متوفی از کل کاربران راه در سا لهای 1385 تا1389 ، به طور متوسط حدود 24 درصد گزارش شده است؛ در حال یکه رقم مذکور برای بسیاری ازکشورهای توسعه یافته، نزدیک به نصف این مقدار بوده است. بر همین اساس، در تحقیق پیش رو، بهبررسی خصوصیات تصادفات ترافیکی عابران پیاده، با استفاده از ابزار اپیدمیولوژیکی میزان، اقدام شد.با استفاده از این ابزار انداز هگیری، مشخص شد که میزان بروز مرگ و میر عابران پیاده در سا لهایاخیر روند کاهشی در پیش گرفته و از عدد 9 به حدود 7 نفر در هر صد هزار نفر رسیده است. علاوهبر این، در هنگام وقوع حادثه ترافیکی، عابران پیاده نسبت به سایر کاربران راه، صدمات منجر به فوتبیشتری را متحمل م یشوند. در این بین، سالمندان نسبت به سایر گرو ههای سنی در معرض خطرفوت بیشتری قرار داشته و درصد بسیاری از آنها نیز در بیمارستان فوت م یشوند.