مقایسه حمل و نقل انسان محور و خودرو محور

گسترش سریع شهرها، افزایش تعداد خودروها و وابستگی جوامع و انس ا نها به اتومبیل موجب تاثیراتمنفی بر محیط زیست، سلامت و ایمنی انسان شده است. رویکرد برنام هریزی شهری در ده ههای اخیردر جهت انس ??ان محور نمودن فضاهای شهری، افزایش قابلیت پیاده مداری آن ها، ارتقا سطح ایمنی وسلامت انسان است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه حمل و نقل انسان محور و خودرو محور انجام شد ومحدود ههای بزرگراه شهید نواب صفوی و پیاده راه 15 خرداد به لحاظ کالبدی، زیست محیطی، ترافیک ودسترسی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند. این پژوهش کاربردی، به لحاظ روش تطبیقی و در 4 مرحلهبا بررسی مقالات، کتب، مطالعات انجام شده در این زمینه و مصاحبه با استفاده کنندگان از این فضاها انجامشد. نتایج مطالعه حاکی از آن است که محدوده بزرگراه شهید نواب صفوی با توجه به طراحی خودرومحور آن دارای معضلاتی است که موجب افت کیفیت زندگی شده است. از طرفی پیاده راه سازی خیابان15 خرداد در سالیان اخیر موجب افزایش رضایت تعداد زیادی از شهروندان و ارتقا کیفیت محیط شدهاست. با توجه به اهمیت و ضرورت انسان محور نمودن فضاهای شهری، لازم است ضمن در نظر گرفتننیازها و خواست ههای افراد و گروه های مختلف استفاده کننده از فضاها، با برنامه ریزی و طراحی صحیحاقدام به ساماندهی فضاهای شهری شود.