تاثیر استفاده از سیستم‌های حمل‌ونقل هوشمند در مدیریت ترافیک تهران

این پژوهش به‌منظور بررسی تاثیر استفاده از سیستم‌های اطلاع‌رسانی حمل‌ونقل هوشمند در مدیریت ترافیک انجام ‌شده و روش انجام آن، روش تحلیلی - توصیفی است و از نظر هدف در حیطۀ پژوهش‌های کاربردی می‌باشد. در این پژوهش از روش‌های مطالعۀ کتابخانه‌ای و نیز روش‌های میدانی نظیر پرسشنامه برای گردآوری داده‌ها استفاده شد. روایی پرسشنامه که برای مولفه‌های سیستم‌های حمل‌ونقل هوشمند بر اساس شاخص‌های مجمع جهانی پیارک و برای مولفه‌های مدیریت ترافیک بر اساس شاخص‌های وزارت کشور بود، به تایید استاد راهنمای پژوهش، دکتر عبدالله هندیانی رسید. پایایی پرسشنامه با آلفای کرونباخ 0/83 تایید شد. جامعۀ آماری پژوهش شامل کلیه رانندگان تهران منطقه 1، ناحیه 2 است که به دلیل وسعت زیاد آن نامحدود در نظر گرفته شد و حجم نمونۀ آن به روش کوکران، 384 نفر در نظر گرفته شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار اس‌پس‌اس‌اس و اِکسِل استفاده شد.تجزیه‌وتحلیل داده‌ها مشخص کرد که بین هریک از مولفه‌های مستقل سیستم‌های حمل‌ونقل هوشمند با مولفه‌های وابستۀ مدیریت ترافیک، رابطۀ ضعیفی به‌صورت مستقل وجود دارد؛ اما مجموع روابط متغیرهای مستقل با وابسته دارای ارتباطی قوی است که فرضیۀ اصلی پژوهش را (تاثیرگذاری سیستم‌های حمل‌ونقل هوشمند بر مدیریت ترافیک) تایید می‌کند.همچنین نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که در حال حاضر از سیستم‌های حمل‌ونقل هوشمند در مسیرها استفادۀ چندانی نشده است؛ اما در صورت استفادۀ مناسب و گسترده از این سیستم‌ها می‌توان از آن به‌عنوان ابزاری مناسب و کارآمد برای مدیریت ترافیک بهره‌برداری کرد