مدل‌سازی سیستم حمل‌ونقل شهری با استفاده از رویکرد پویایی‌شناسی سیستم: سیاست‌هایی به‌منظور کاهش ترافیک

زمینه و هدف: حمل‌ونقل، یکی از ارکان اصلی زندگی شهری است که باید با عوامل فرهنگی و اجتماعی آن هماهنگ باشد و ترکیب انواع گوناگون حمل‌ونقل باید جوابگوی تقاضای حمل‌ونقل شهری باشد. نبود یک سیستم حمل‌ونقل شهری موثر، مانع رشد اقتصادی شهرها شده است و مشکلات متعددی نظیر تراکم ترافیک، آلودگی هوا، افزایش مصرف سوخت، استهلاک وسایل نقلیه و غیره را در پی داشته است. با توجه به این آثار و همچنین اهمیت حمل‌ونقل به‌عنوان عامل پویایی و حیات یک مجموعۀ شهری، تعیین راهبرد و سیاست‌گذاری برای کنترل و بهبود مولفه‌های ترافیکی از اهمیت بسیاری برخوردار است.روش: در این پژوهش با استفاده از رویکرد پویایی‌شناسی سیستم‌ها، مدلی جامع و یکپارچه برای سیستم حمل‌ونقل شهری با تاکید بر انواع سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی در کنار یکدیگر ارائه ‌شده است. مدل با استفاده از شبیه‌سازی رفتاری در محیط نرم‌افزاری ونسیم و با استفاده از داده‌های شهر تهران موردِتجزیه‌وتحلیل قرار گرفته است.یافته‌ها: نتایج حاصل از شبیه‌سازی مدل نشان می‌دهد که اعمال هم‌زمان سیاست‌های هم‌افزایی بین حمل‌ونقل عمومی و کاربری زمین، ارائۀ خدمات الکترونیک و افزایش کیفیت خدمات بخش حمل‌ونقل عمومی می‌تواند در بهبود مسئلۀ ترافیک و خسارات ناشی از آن ازجمله آلودگی هوا و مرگ‌ومیر ناشی از آن اثرگذار باشد. نتایج و پیشنهادها: در راستای سیاست‌های ارائه‌شدۀ اجرای سیستم عرضۀ خدمات الکترونیک در شرکت‌ها و سازمان‌ها و آموزش افراد در خصوص بهره‌گیری از آن، همچنین درنظرگرفتن فاصلۀ حداکثری 8 تا 10 دقیقه پیاده از محل سکونت و کار تا مرکز حمل‌ونقل عمومی، بازسازی زیرساخت‌ها به‌منظور دستیابی به حمل‌ونقل مناسب به همراه توجه به استفادۀ مناسب از خیابان، ایجاد و تامین تسهیلات پارک‌سوار خصوصی در حوالی ایستگاه‌های مترو و پایانه‌های اتوبوس‌رانی، گزینه‌هایی هستند که می‌توانند در اولویت قرار بگیرند.