تحلیل انتقادی دیدگاه ابن تیمیه در باب وجود شناسی عرفانی

این نوشتار به ارزیابی دیدگاه ابن تیمیه در باب وجود شناسی عرفانی می‌پردازد؛ از زمان طرح نظریه وحدت وجود در آثار ابن عربی، چیزی نگذشته بود که ابن تیمیه عَلَم تکفیر قائلان آن را در جامعه اسلامی برافراشت، لذا ابن تیمیه از اولین مخالفان و منتقدان آموزه وحدت وجود به حساب می‌آید؛ در این نوشتار که با روش توصیفی تحلیلی تلاش گردید بستری علمی برای نقد اندیشه‌های وی در موضوعات عرفانی فراهم شود. ابتدا نظرات و انتقادات ابن تیمیه به صورت تفصیلی درباب وجودشناسی عرفانی بیان گردیده سپس این انتقادات مورد ارزیابی شده‌اند. ابن‌تیمیه وحدت وجود را همان اتحاد و حلول می‌داند و تمام اشکالات خود را بر همین رویه پیش می‌برد؛ در حالی‌که نظریه وجودشناسی عرفانی دارای مبانی، اصول و لوازم است. ابن تیمیه بدون توجه به زبان عرفان و مبانی آن با رویکرد ظاهرگرایانه به نقد وحدت وجود پرداخته است.

ibn taymiyyah’s view on mystical ontology; a critical analysis

this essay attempts to refute ibn taymiyyah’s view of mystical ontology in a descriptive-analytic way; since the emergence of the theory of unity of existence in ibn arabi’s works, it was not long before ibn taymiyyah raised it in islamic society, so ibn taymiyyah it is considered as a pamphlet of the first opponents and critics of the doctrine of the unity of existence. halal knows and all of his criticism is based on his belief in the appearance and likeness of god. it is. ibn taymiyyah’s critiques of the unity of existence with the correct interpretation of the themes of manifestation, objectivity and non-reality of right and creation and the plural of simile and tanzania are rejected. he has also failed to summarize and correctly understand the doctrine of unity of existence, just as the qur’an could not solve the incarnation of the qur’an in a proper way.