مساله منشا و اجتناب‌ناپذیری متافیزیک در فرامتافیزیک: مطالعه‌‌ موردی دیالکتیک عقل محض بر پایه‌ تفسیر مارکوس ویلاشک

هدف این نوشتار این است که این پرسش را که چرا انسان‌ها، تقریباً به طور لاینقطع، پرسش‌های متافیزیکی طرح می‌کنند به عنوان پرسشی درجهدوم در فرامتافیزیک پیش بکشد و نشان دهد که یک فرامتافیزیک بالغ، بدون بحث از «منشا و وجه پرسش‌های متافیزیکی» که از آن به پرسش‌پذیری متافیزیک تعبیر می‌کنیم، نه تنها از تبیینِ برآمدن و بازبرآمدنِ این پرسش‌ها نزد انسان‌ها عاجز خواهد بود بلکه در متعین‌کردن پرسش‌های متافیزیکی نیز خام‌دستانه عمل خواهد کرد. در این راستا ابتدا می‌کوشیم چارچوبی نظری برای مواضع بدیل ممکن در باب پرسش‌پذیری را ترسیم کنیم و در انتها به عنوان یک مطالعه موردی، بر اساس تفسیر مارکوس ویلاشک از نقد عقل محض، فرامتافیزیک کانت را نمونه‌ای معرفی خواهیم کرد که چارچوب نظری مذکور در آن قابل ردیابی است و نشان خواهیم داد که بواسطه‌ی همین توجه، فرامتافیزیک کانت در نسبت با دیگر منتقدان متافیزیک، از خصلتی دو‌لایه برخوردار است.

The problem of unavoidability of Metaphysics in Metametaphysics: in first critique on Marcus Willaschek interpretation

We are aiming to show why human beings are accustomed to ask metaphysical questions. However, we will ask this question as a metametaphysical question. We show that a mature metaphysics will never be able to explain ever raising metaphysical questions nor to determine its metaphysical questions unless it extendedly discusses the questionability of metaphysics. To this aim we first set a framework for possible alternative theories about the questionability of metaphysics and then, as a case study, based on Maecus Willaschek interpretation of Kant first critique will show how twolayer critique of Kant has cleverly set forth this framework and gives his own answer. We hope this attempt shows how questionability of metaphysics depends on explaining the origin of metaphysics. This also hinders some misunderstanding of Kant in contemporary philosophers as well as some mistreating with Metaphysics as a worthful enterprise. It is unavoidable at least for Kant and and some famous figures.