تصحیح رسالۀ «شرح مصطلحات صوفیه» از نویسنده‌ای ناشناخته به همراه مقدمۀ تحلیلی و مقایسۀ محتوای آن با رسالۀ «رشف الالحاظ» منسوب به اُلفَتی تبریزی

هرچند عارفان مسلمان در تجربه‌های معنوی خود و مواجهه با امر مقدّس از اصطلاحات موجود در قرآن و احادیث علوم اسلامی استفاده می‌کردند، ولی در مواردی ناگزیر بودند واژگان موجود در زبان عموم را به کار ببرند و معانیِ خاصی به آنها ببخشند. عارفان، با وجود مخالفت متشرعان، به‌ویژه از اصطلاحات متعدد مربوط به عشق و باده استفادۀ بسیار بردند. به‌تدریج صدها اصطلاح میانشان شکل گرفت که خود نیاز به تبیین داشت. در کتاب‌های عرفانی بخشی از کتاب به شرح اصطلاحات اختصاص یافته است. به‌علاوه، رساله‌های مستقلی وجود دارد که به شرح این اصطلاحات پرداخته‌اند. در مقالۀ حاضر یکی از این رساله‌ها از نویسنده‌ای ناشناس با عنوان «شرح مصطلحات صوفیه» را بر اساس نسخه‌ای کهن تصحیح کرده‌ایم. شباهت‌های بسیاری میان این رساله و رسالۀ رشف الالحاظ فی کشف الالفاظ منسوب به الفتی تبریزی وجود دارد. البته تفاوت‌های زیاد میان این دو رساله نشان می‌دهد با دو رسالۀ مستقل مواجه هستیم.

THE TREATISE SHARḤ-I MUṢṬALAḤAT-I ṢUFIYYEH BY AN ANONYMOUS WRITER: CRITICAL EDITION WITH INTRODUCTION

The present paper gives an overview of Heidegger’s way of thinking, but against the main stream of his studies, that divides his thinking in two steps: before the so called &the turn& and after it. Thus it has been talked about Heidegger I and II too. This paper but presents his thinking as a way with some turns, that can be summarized into four main steps. Heidegger himself talks about three formulations and three steps of his question of being: “the question of the meaning of being”, the “question concerning the truth of being” and finally the “question concerning the location of being” or &topology of Being&. This article recognizes the time before summer 1923 as the fourth step, in which Heidegger’s thinking belong to Philosophy of life. So the task of this paper is the explication of these steps, their spans and their relations to each other.