تبیین و تحلیل اصل «کل شیء فیه کل شی ء» به سه قرائت در آثار عرفانی امام خمینی

«کل شیء فیه کل شیء» یا «کل شیء فی کل شیء» به عنوان اصلی کلی از جانب ابن عربی مطرح شده و از سوی شارحان وی پذیرفته شده است. این اصل که از دو جنبه وجودی و شهودی در میراث عرفانی ابن عربی تبیین و توجیه شده است، در آثار عرفانی امام خمینی به صورت مستقیم جلوه نداشته و بدان تصریح نشده است. در این پژوهش با تبیین سه مسئله نفس رحمانی _حضور آن در تمام اشیاء عالم و اندماج تمام اسماء و کثرات در آن_، اسماء الاهی _عینیت اسم و مسمی و حضور تمام اسماء در هر اسمی_ و تناظر انسان و عالم _مطابق بودن انسان با کل اشیاء عالم_، محمل اصل فوق و امکان پذیرش آن در عرفان امام خمینی با سه قرائت، تحلیل و توجیه شده است. بدین صورت که مصداق لفظ «شیء» که در این قاعده دو بار تکرار شده است، می تواند نفس رحمانی-کل تعینات هستی، اسماء-اسما و انسان-عالم یا بالعکس باشد.

The explanation and analysis of the principle of the whole object in the whole object to three readings in the mystical works of Imam Khomeini

There is everything in everything” principle was established as a universal principle by Ibn alArabi and accepted by his commentators. This principle which is explained and justified from both existential and intuitive perspectives in Ibn alArabi’s mystical heritage, has not appeared or argued directly in mystical works of Imam Khomeini. Explaining three issues, including Divine Breath (i.e. its presence in all beings and inclusion of all multiplicities and Names in it), Divine name (i.e. sameness of the name and the named and the presence of all Divine names in every single divine name) and correspondence between human beings and all entities in the universe, this paper aims at analyzing this principle’s moments and besides the possibility of its acceptance in Imam Khomeini’s mysticism based on three interpretations. In a way that the referent of the word “shay” (thing) which has been repeated twice in this principle, maybe it is equivalent to Divine Breath i.e. all determinations of Being and Names (Names and humans or universe) or vice versa.