|
|
دو سویۀ ناسازگار در فلسفۀ ویتگنشتاین با نظر به رسالۀ منطقی - فلسفی
|
|
|
|
|
نویسنده
|
مذهبی جعفر ,مشکات محمد
|
منبع
|
ذهن - 1398 - شماره : 77 - صفحه:127 -154
|
|
|
چکیده
|
آنچه فهم فلسفۀ ویتگنشتاین را دشوار میکند، ناسازگاری رویکردهای سلبی و ایجابی اوست. مراد از رویکرد سلبی، نگرش ضدفلسفی ویتگنشتاین است؛ اینکه فلسفه نباید با نظریهپردازی و استناد به آموزههای متافیزیکی به پالایش زبان بپردازد، هدف آن نباید جز روشنگری و توصیف محض باشد و سرانجامِ آن نیز نباید شماری از گزارههای فلسفی باشد. مراد از رویکرد ایجابیِ ویتگنشتاین دربارۀ فلسفه هر موضع فلسفیِ معناداری، ولو حداقلی، است که رویکرد ضدفلسفی ویتگنشتاین آن را مجاز نمیداند. مسئلۀ اصلی این است که چگونه فلسفۀ مطلوب ویتگنشتاین میتواند به توصیف یا روشنگری زبان بپردازد؛ درحالیکه شدیداً در قید مواضع ضدفلسفی است. این نوشتار میکوشد با تحلیل رسالۀ منطقی فلسفی ناسازگاری یادشده را ارزیابی کند (هرچند نتایج این تحلیل تنها به مواضع ویتگنشتاین متقدم محدود نمیشود)؛ سپس خوانشهایی را بررسی کند که برای برونرفت از این ناسازگاری تدبیری اندیشیدهاند و سرانجام نشان دهد چرا به نظر نمیرسد این ناسازگاری رفعشدنی باشد.
|
کلیدواژه
|
ویتگنشتاین، رسالۀ منطقی - فلسفی، خوانش درمانی، خوانش متعارف
|
آدرس
|
دانشگاه اصفهان, ایران, دانشگاه اصفهان, گروه فلسفه, ایران
|
پست الکترونیکی
|
m.meshkat@ltr.ui.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چیستی فلسفه معرفت و قلمرو آن
|
|
|
Authors
|
|
Abstract
|
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|