|
|
تحلیل انتقادی مبانی معرفتشناختی اومانیسم دکارتی بر اساس اندیشۀ علامه جعفری
|
|
|
|
|
نویسنده
|
ابوالقاسمی نرگس ,نصری عبدالله ,خالقیان فضل الله
|
منبع
|
ذهن - 1396 - شماره : 72 - صفحه:35 -66
|
|
|
چکیده
|
اومانیسم به عنوان نگرش حاکم بر دوره مدرنیته، موجودیت خود را تا حدود بسیاری مرهون مبانی و روش معرفتشناختی دکارت است. ویژگی اصلی معرفتشناسی دکارت اصالتدادن به عقلانیت ابزاری است. به عقیدۀ او میتوان با عقل و بدون هرگونه توسّلی به حواس، به شناختی از واقعیت دست یافت. او با این مبنا خود را به نحوى مطلق به صورت موجودى مىشناسد که وجودش یقینىتر از همه چیز است. او اگرچه یک اومانیست به معنای امروزی نیست، اما محصول معرفتشناسیاش تصویری از انسان ارائه میکند که او را محور جهان هستی و ماسوای او را ذیل هستی او قرار میدهد. علامه محمدتقی جعفری از جمله فیلسوفان معاصر است که با عرضۀ مبانی معرفتشناختی متفاوتی به نقد اومانیسم پرداخته است. او ضرورت شناخت را در راستای نظام حیات معقول میبیند و معتقد است حواس طبیعی، عقل نظری، شهود عرفانی و وحی از ابزار معرفت است. این مقاله به قصد تحلیل انتقادی اومانیسم دکارتی ابتدا ارکان معرفتشناسی دکارت را تبیین و در ذیل هر یک دیدگاه علامه جعفری و وجوه تشابه و تضاد اندیشه آن دو را مطرح نموده است.
|
کلیدواژه
|
معرفتشناسی، اومانیسم، دکارت، علامه جعفری
|
آدرس
|
دانشگاه قرآن و حدیث, ایران, دانشگاه علامه طباطبایی, گروه فلسفه, ایران, دانشگاه قرآن و حدیث, ایران
|
پست الکترونیکی
|
khaleghian2010@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|