ارزیابی چرخه حیات تولید سیب‌زمینی ‌به روش نیمه مکانیزه در ایران: مطالعه موردی، استان مرکزی

در سال های اخیر بحث بر سر پایداری محیط زیستی تولیدات کشاورزی به‌طور گسترده ای افزایش‌یافته است. در این راستا اثرات محیط زیستی تولید سیب زمینی به روش نیمه مکانیزه در استان مرکزی مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه از روش ارزیابی چرخه حیات برای شناسایی و کاهش اثرات محیط زیستی استفاده شد. اثرات زیست‌محیطی تولید محصول سیب‌زمینی در استان مرکزی در طبقات اثر گروه‌های تخلیه منابع غیرزنده، گرمایش جهانی، اسیدیته، مردابی شدن و کاهش لایه اوزون بررسی شد. نتایج نشان داد در تولید سیب زمینی انتشارات مستقیم از مزرعه، استفاده از کودهای شیمیایی و الکتریسیته بیشترین سهم تخریب محیط زیست را داشتند. در این رابطه مقدار شاخص‌ها برای طبقات اثر تخلیه منابع غیرزنده، گرمایش جهانی، اسیدیته، مردابی شدن و کاهش لایه اوزون به ترتیب برابر 11/1، 89/152، 90/1، 87/0 و 00005/0 به دست آمد. بر اساس نتایج، استفاده از نهاده‌های ارگانیک، کشاورزی دقیق، مصرف بهینه کودها و سموم شیمیایی، استفاده از روش‌های نوین آبیاری و فنّاوری‌های پربازده و کم‌مصرف در تولید سیب‌زمینی پیشنهاد گردید.