ارزیابی فنی و اقتصادی سه روش برداشت لوبیای قرمز در استان مرکزی

لوبیا (phaseolus vulgaris) یکی از حبوبات می‌باشد که مصرف‌ زیادی در جهان دارد و حدود 50 درصد آن مستقیماً به مصرف انسان می‌رسد. در حال حاضر برداشت این محصول با دست و هزینه‌های کارگری بالا انجام می‌شود و تا رسیدن رطوبت دانه‌ها به 12 درصد، در سطح مزرعه باقی مانده و سپس در خرمنگاه خرمن‌کوبی می‌شود. در این تحقیق، روش‌های مختلف برداشت لوبیای قرمز در منطقه استان مرکزی (شهرستان خمین)، ازنظر فنی و اقتصادی مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارها شامل: استفاده از ماشین بردارنده محصول (پیک آپ)، ماشین ریشه‌زن، ماشین برداشت مرسوم (استفاده از چرخ‌وفلک و شانه برش شانه‌ای) و روش دستی در قالب طرح بلوک‌‌های کامل تصادفی و در سه تکرار بود. نتایج تحقیق نشان داد استفاده از ماشین بردارنده محصول برای برداشت لوبیای خشک از کارایی لازم برخوردار نیست. بین سایر تیمارها ازنظر ظرفیت و بازده مزرعه‌ای و تلفات برداشت، در سطح 5% اختلاف معنی‌داری مشاهده شد و بر اساس آزمون چند دامنه‌ای دانکن، در ماشین ریشه‌زن، ماشین برداشت مرسوم و روش دستی به ترتیب ظرفیت نظری 0/63 ، 0.37 و 0.15 هکتار بر ساعت، ظرفیت موثر مزرعه‌ای 0.56 ، 0.28 و 0.11 هکتار بر ساعت، بازده مزرعه‌ای 87.95، 76.59 و 76.01 درصد و تلفات برداشت 1.48، 3.35 و 7.07 درصد (بر اساس وزن‌تر) بود که ماشین ریشه زن دارای ظرفیت و بازده مزرعه‌ای بالاتر و تلفات برداشت کمتری بود. ازنظر اقتصادی بین روش‌ها، اختلاف  معنی‌داری در سطح 5% وجود نداشت و نسبت سود به.هزینه به ترتیب 2.48، 2.61 و 2.26 بود. با توجه به این نتایج، ازنظر فنی و اقتصادی استفاده از ماشین ریشه‌زن قابل توصیه است.

technical and economic evaluation of three dry bean harvesting methods in markazi province

bean (phaseolus vulgaris) is one of the legumes that has high consumption in the world that about 50% of it directly is consumed by humans. currently, the harvest of this crop is done by hand with high labor cost and after harvesting, it leaves in the field. when the humidity of the seeds reached about 12% (on the wet basis) and the pods became dry, they are transferred to the threshing. in this research, harvesting methods of different red dry been were evaluated in terms of technical and economic terms in markazi province (khomein region). the treatments was included: the cutter bar equipped with pick up, rooting machine, conventional harvesting machine, and the manual method in the form of a randomized block design with three replications. the results of the research showed that the use of the cutter bar mechanism along with the pickup unit for harvesting of the dry bean crop did not suitable. there was a significant difference between the other experimental treatments in terms of field capacity, field efficiency and harvesting losses. in the rooting machine, the conventional harvesting machine and the manual method, the theoretical capacity was 0.63, 0.37 and 0.15 hectares per hour, effective field capacity was 0.56, 0.28 and 0.11 hectares per hour, field efficiency was 87.9, 76.59 and 76.01 percent and harvesting losses was 1.48, 3.35 and 7.07 percent respectively. economically, the difference between the methods was not significant at the 5% level, and the benefit-cost ratio was 2.48, 2.61, and 2.26, respectively. according to these results, the use of a rooting machine was recommended in terms of technical and economic point of view.