اولویت بندی عوامل سازمانی موثر بر صیانت کارکنان ناجا

می دانیم که جرم یا بزه، واقعیتی اجتماعی است و کارکنان نیروی انتظامی برای انجام ماموریت خطیر خود؛ به دلیل تعامل با قشر وسیع جامعه، از مشکلات و تنش های شدید موجود در این شغل، دچار آسیب های جسمی، روحی و روانی فراوانی می شوند؛ بنابراین اهمیت جایگاه و رسالت نیروی انتظامی به ویژه سازمان حفاظت اطلاعات ناجا برای حفاظت، صیانت و بقای نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بر کسی پوشیده نیست. صیانت کارکنان و ایجاد محیطی امن، پاک و سالم با هدف ارتقای بینش و بصیرت کارکنان و مهار آسیب پذیری از جمله وظایف ذاتی نهادهای نظارتی است. در این راستا انجام یک بررسی علمی به منظور شناسایی اولویت های برنامه های پیشگیرانه می تواند برای ارتقای صیانت کارکنان موثر باشد. در مقاله ی پیش رو، هر یک از عوامل سازمانی (جلسه های آگاه سازی، گروه های پیشگیری، توجیه و ارشاد و پیام های صیانتی) به عنوان متغییر مستقل و ارتقای صیانت کارکنان ناجا به عنوان متغییر وابسته در نظر گرفته شده اند. این پژوهش به روش اسنادی و پیمایشی با بهره گیری از ابزار پرسشنامه از نوع محقق ساخته و بر مبنای نتیجه، از نوع کاربردی است؛ زیرا هدف آن توسعه ی دانش کاربردی در زمینه ی ارتقای صیانت کارکنان ناجا با تاکید بر نقش پیشگیرانه است و نتایج آن برای حل مشکلات خاص سازمانی قابل بهره برداری است؛ زیرا با بهره-گیری از تحلیل آماری و اولویت بندی گویه ها، به بررسی اهمیت و ترتیب اولویت هر یک از ابعاد و شاخص های موثر سازمانی می پردازد. یافته ها نشان می دهد در بین عوامل سازمانی، بٌعد توجیه و ارشاد کارکنان در اولویت اول و بعٌد جلسه های آگاه سازی در اولویت دوم قرار دارد.