بسط مفهومی برنامه‌ریزی توسعه فرهنگی و نقش آن در سازمان‌های اطلاعاتی

اساساً رشد و توسعه هر کشوری به چگونگی ایجاد امنیت گره خورده است. به بیانی دیگر هرگونه توسعه در ابعاد سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی مستلزم توسعه امنیتی می‌باشد و چنانچه دولت‌ها بتوانند زیرساخت‌های مناسبی در حوزه امنیت بوجود آورند، در حوزه‌های دیگر نیز تصمیمات بهتری اتخاذ می‌گردد. بخش قابل توجهی از ایجاد امنیت بر عهده سازمان‌های اطلاعاتی است. این سازمان‌ها به عنوان نهادهای تاثیرگذار در حوزه‌های امنیتی وظیفه سنگینی بر عهده دارند و به دلیل حساسیت‌های موجود در فرآیند اجرای ماموریت، همانند جامعه و بلکه بیشتر از آن در معرض نفوذ و رخنه فرهنگی قراردارند. حساسیت فعالیت‌های راهبردی در سازمان‌های اطلاعاتی و وجود نیروی انسانی ارزشمند می‌طلبد که برنامه‌ریزی مناسبی در حوزه‌های فرهنگی برای آن به عمل آید.هدف از پژوهش حاضر تبیین مبانی نظری توسعه فرهنگی و تعمیم آن به سازمان‌های اطلاعاتی می‌باشد. در این پژوهش با استفاده از مبانی دینی و دیدگاه‌های فرهنگی امام خمینی(ره)و مقام معظم رهبری(مدظله‌العالی) به ارایه تعاریف فرهنگ، الگوها و ویژگی‌های آن پرداخته و نقش فرهنگی دولت، مولفه‌های فرهنگی در سازمان‌های اطلاعاتی تشریح می‌گردد، سپس چالش‌ها، آثار و نتایج برنامه‌ریزی فرهنگی مطرح و در پایان ضمن نتیجه گیری به ارایه پیشنهادهای لازم پرداخته می شود