تبارشناسی امنیت اجتماعی با رویکرد تبیین نقش و جایگاه پلیس

«امنیت اجتماعی» حالت آسایش همگانی از ترس، تهدید، اضطراب، محفوظ ماندن جان، مال، ناموس، شرف، آبرو، شغل، اعتقادات و باورهای مردم از هر نوع تهدید و تعرض است. درواقع شامل کلیه اقدام‌هایی است که به موجب آن اقشار مختلف مردم در محیطی آرام بتوانند فعالیت‌های اجتماعی خود را انجام دهند. حاکمان و سردمداران هر جامعه‌ای وظیفه دارند تا نسبت به تامین امنیت اجتماعی در آن جامعه اقدام نمایند و در این راستا از ابزارهای مختلفی بهره‌ می‌گیرند. در کشور عزیزمان جمهوری اسلامی ایران نیز در تامین امنیت اجتماعی برخی ارگان‌ها نقش داشته و ایفای وظیفه می‌نمایند. مسیله‌ اصلی این پژوهش این است که بدانیم مفهوم امنیت اجتماعی چیست و نیروی انتظامی (پلیس) چه نقش و کارکردی در تحقق امنیت اجتماعی می‌تواند از خود داشته باشد؟ روش این تحقیق از‌لحاظ هدف «کاربردی» و ازنظر روش «توصیفی‌تحلیلی» با استفاده از منابع اسنادی و کتابخانه‌ای است. نتایج پژوهش حاکی است که نیروی انتظامی در تامین امنیت اجتماعی نقشی محوری و اثرگذار داشته و در سه حوزه اصلی 1. ارایه خدمات انتظامی به آحاد مردم؛ 2. کارکرد تعاملی با سایر ارگان‌های جامعه و نیز 3. در مقام انجام اقدامات پلیسی (از قبیل مقابله با مخلان امنیت اجتماعی) و با به‌کارگیری روش‌های مختلف، می تواند موجبات تامین و حتی ارتقای امنیت اجتماعی در جامعه را فراهم نماید.