نقش واحدهای نظارتی در کاهش تهدیدها و آسیب‌پذیری‌های مرزی

زمینه و هدف: حضور نظامی امنیتی قدرت‌های فرامنطقه‌ای در مجاورت سرزمینی جمهوری اسلامی ایران، بی‌ثباتی امنیتی سیاسی در برخی کشورهای همسایه، وجود برخی تنش‌های فرقه‌ای در همسایگان شرقی و غربی و احتمال تسری ناامنی به استان‌های مرزی جمهوری اسلامی ایران، توسعه نامتناسب زیرساخت‌های امنیت مرزی متناسب با عمق و دامنه تهدیدهای فزاینده، نقش بالای ارتقای تدابیر حفاظتی مرزها در پیشگیری از رخنه عوامل اطلاعاتی بیگانه، فقر نسبی فرهنگی و اقتصادی برخی شهرهای مرزی و تراکم بالای گروهک‌های تروریستی مخالف جمهوری اسلامی ایران در برخی کشورهای همسایه از مهم‌ترین دلایلی هستند که بر اهمیت و داشتن تدبیر در حوزه‌های مختلف امنیتی و حفاظتی افزوده است و همین موضوع زمینه انجام این تحقیق است. هدف از انجام این تحقیق بررسی جایگاه و نقش واحدهای نظارتی در کاهش تهدیدها و آسیب‌پذیرهای مرزی پیش‌گفته برای صیانت و توسعه کارامد و اثربخش مرزبانی ج.ا.ا است. روش‌شناسی: این تحقیق از نوع کاربردی و روش آن کیفی است. اطلاعات مورد نیاز به صورت اسنادی و کتابخانه‌ای جمع‌آوری شده است. علاوه بر اسناد کتابخانه‌ای شامل کتب، پایان‌نامه‌ها، طرح‌ها و غیره، خبرگان مرتبط با موضوع مرز نیز از جمله منابع اصلی تامین اطلاعات در این تحقیق هستند. یافته‌ها و نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان می‎دهد ایجاد خودپایی و خودکنترلی، گسترش فرهنگ حفاظتی سازمانی مطلوب، ایجاد فضای معنوی و دینی و گسترش آن، شناخت تهدیدها و آسیب‌پذیری‌ها و شناخت ضعف‌ها و توانمندی‌ها، اصلی‌ترین عوامل کارکردی واحدهای نظارتی در محیط‌های مرزبانی است که جملگی مستقیم و یا غیرمستقیم اثرگذار در کاهش تهدیدها و آسیب‌های مرزی هستند.