روش شناسی تحلیلی الکساندر ونت، الگویی نو برای تحلیل های امنیتی، اطلاعاتی و حفاظتی

زمینه و هدف: یکی از مشکلات بزرگ و مهم پژوهشگران و تحلیل‌گران حوزۀ امنیتی این است که در استفاده از نظریه‌های امنیتی در تحلیل‌های خود دچار مشکل هستند. به‌طورمعمول کارشناسان امنیتی با مطالعۀ مکاتب مختلف امنیتی دچار ابهام و سردرگمی می‌شوند؛ چرا که برخی از نظریه‌ها و مکاتب امنیتی از روش‌های تحلیلی فردگرایانه استفاده کرده و برخی دیگر از روش‌های کل‌‌گرایانه، برخی بر عوامل مادّی موثر بر مولفه‌های امنیتی و برخی دیگر بر عوامل معنایی تاکید دارند، برخی تئوری‌ها به‌اصطلاح از نگاه پایینی به امنیت نگاه می‌کنند و برخی مکاتب از نگاه بالایی؛ عده‌ای از اندیشمندان در تحلیل‌هایشان بر تقدم هستی‌شناسی تاکید کرده‌اند، عده‌ای دیگر بر تقدم معرفت‌شناسی اهمیت می‌دهند. به‌راستی، چه باید کرد و از این همه تنوع روش‌شناسی تحلیلی، کدام روش را می‌توان به‌عنوان روشی مناسب در تحلیل‌های امنیتی انتخاب کرد؟ هدف از این تحقیق فهم روش‌شناسیِ امنیتیِ الکساندر ونت و بومی‌سازی آن در روش‌شناسیِ تحلیلی علوم حفاظتی، اطلاعاتی و امنیتی است.روش‌شناسی: این پژوهش با روش کتابخانه‌ای و رجوع به اسناد بوده و روش تحلیل، روش فراتحلیل است.یافته‌ها و نتیجه‌گیری: از نظر نگارنده، روش‌شناسی تحلیلیِ ساختار تعامل‌گرای نمادین الکساندر ونت، روش تحلیلی مناسبی است؛ چرا که ونت نهایت تلاش خود را کرده تا با ترکیب و تلفیقِ ظریفِ روش‌های مختلف تحلیلی و تبیینی، طرحی نو در انگیزد و نسبت به دیگر روش‌های موجود روش جامع‌تری را ارائه نماید.