بازتاب نظم و امنیت اجتماعی در متون ادب فارسی از ابتدا تا سده هشتم هجری (موجبات و عوامل ایجابی ـ مثبت)

پژوهش پیش رو در برگیرنده مسائل مربوط به نظم و امنیت اجتماعی و بازتاب آن در مهمترین متون نثر ادب فارسی از ابتدا تا سده هشتم هجری است. اهمیت و ضرورت پژوهش حاضر در این است که جای آن در مطالعات و پژوهش‌های ادبی موجود تاکنون خالی بوده است. هدف از این تحقیق آن است که روشن شود، نظم و امنیت اجتماعی در متون ادب فارسی این دوره از چه اهمیتی برخوردار و بازتاب آن چگونه بوده است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت روش، توصیفی بوده که با استفاده از روش آمیخته (کیفی ـ کمی) و تحلیل محتوا، دلایل و عوامل ایجابی (مثبت) نظم وامنیت اجتماعی از میان 59 کتاب و منبع اصلی شناسایی و مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس نتایج پژوهش، از میان 44 واژه اساسی با 1925 مورد فراوانی: سلطان ـ پادشاه (حاکمیت) با 429 فراوانی(53/30درصد)، شریعت ـ دینداری با 244 فراوانی (36/17)، شکر با 149 فراوانی (65/10)، عدل و عدالت با 144 فراوانی (24/10)، ایمنی ـ امان ـ امنیت با 87 فراوانی(19/6)، فرمانده ـ فرمانبرداری با 67 فراوانی (77/4)، علم ـ علما ـ دانش با 66 فراوانی(70/4)، خدمت ـ راحت رسانی با 62 مورد(41/4)، سلامت ـ عافیت ـ صحت با 55 مورد (91/3) و نعمت و وزیر هرکدام با 51 فراوانی(63/3) در رتبه‌های اول تا یازدهم بیشترین فراوانی و حائز اهمیت قرار دارند.