بررسی تاثیر طرح ارتقاء امنیت اجتماعی بر ابعاد امنیت اجتماعی از منظر کارشناسان ناجا

این مقاله به بررسی تاثیر طرح ارتقاء امنیت اجتماعی ناجا بر ابعاد امنیت اجتماعی از منظر کارشناسان ناجا می پردازد. این پژوهش از نظر روش توصیفی و از حیث هدف از نوع کاربردی است. جامعه آماری پژوهش حاضر، تمام کارشناسان دانشگاه علوم انتظامی می باشد که از میان آنها 400 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده است. در این پژوهش از روش نمونه گیری طبقه ای و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. پس از جمع آوری داده ها با توجه به پرسش های پژوهش، برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از آزمون‌های t تک نمونه ای و آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین به دست آمده از پاسخ های پاسخگویان در مورد تاثیر طرح ارتقاء امنیت اجتماعی بر امنیت اخلاقی، امنیت فرهنگی و امنیت خانوادگی کمتر از حد متوسط بوده است. این در حالی است که تاثیر طرح ارتقاء امنیت اجتماعی بر امنیت عمومی، مالی و جانی تنها در سطح متوسط است. همچنین نتایج آزمون فریدمن حاکی از آن است که بین میانگین رتبه ای تاثیر طرح ارتقاء امنیت اجتماعی بر مولفه های پرسشنامه تفاوت معناداری وجود دارد. در واقع می‌توان گفت طرح ارتقاء امنیت اجتماعی بیشترین تاثیر را بر امنیت جانی و کمترین تاثیر را بر امنیت خانوادگی و امنیت فرهنگی داشته است. با توجه به نتایج پژوهش، شایسته است طرح ارتقاء امنیت اجتماعی بازنگری شده و نواقص احتمالی آن به منظور افزایش اثربخشی طرح برطرف شود.