بررسی رابطه بین نگرش و رفتار مشارکتی با پلیس و واحدهای تابعه

مسئله اصلی این پژوهش، شناسایی نگرش و رفتار مشارکتی در قبال پلیس و فعالیت‌های آن و افزایش رفتار مشارکت جویانه و هدف اصلی آن، شناسایی و تبیین عوامل پیش‌بینی کنندۀ رفتار مشارکتی و راهکارهای ارتقای رفتار مشارکت‌جویانه با پلیس است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش‌های کمی جمع‌آوری داده‌ها، توصیفی –تحلیلی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج در نیم سال اول سال تحصیلی 92-91 تشکیل می‌دهند. روش نمونه‌گیری این پژوهش، داوطلبانه و در دسترس بوده است. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش عبارتند از؛ پرسش‌نامه نگرش نسبت به پلیس و زیر مجموعه‌های تابعه و پرسش‌نامه محقق ساختۀ گرایش نسبت به رفتار مشارکتی با پلیس و زیرمجموعه‌های تابعه. نتایج نشان داد که 2/49 درصد از شرکت کنندگان نسبت به پلیس راهنمایی و رانندگی، 9/45 درصد نسبت به پلیس 110، 9/27 درصد نسبت به پلیس اطلاعات، 6/24 درصد نسبت به پلیس امنیت عمومی، 6/24 درصد نسبت به پلیس مبارزه با مواد مخدر، 5/11 درصد نسبت به پلیس امنیت اخلاقی و 2/26 درصد از شرکت کنندگان نسبت به پلیس کل (تمامی مجموعه‌ها با هم) نگرش مثبت دارند. نتایج نشان داد که 6/83 درصد از شرکت کنندگان نسبت به پلیس مبارزه با مواد مخدر، 4/93 درصد نسبت به پلیس امنیت اجتماعی، 82 درصد نسبت به پلیس 110، 7/87 درصد نسبت به پلیس راهنمایی و رانندگی، 3/44 درصد نسبت به پلیس اطلاعات، 1/36 درصد نسبت به پلیس امنیت اخلاقی و 2/85 درصد نسبت به پلیس کل (تمامی زیرمجموعه‌ها) رفتار مشارکتی مثبت دارند.