بررسی عوامل موثر بر عملکرد مراکز نظارت همگانی (سامانه 197) ناجا در ارتقای احساس امنیت اجتماعی

امروزه در برداشت از امنیت و احساس آن، افزون بر نبود تهدید، وجود شرایط مطلوب برای تحقق اهداف و خواست جمعی نیز مدنظر است. مراکز نظارت همگانی ناجا با جلب افکار عمومی و دریافت نگرش، ارزش‌، بینش و مطالبات شهروندان از سطح جامعه و گسترش تعاملات مردم با پلیس، نقش سازنده‌ای را در قبول مسئولیت‌ها و تعهدات اجتماعی در حوزۀ تامین امنیت در جامعه و تولید صمیمیت، تعهد و اعتماد متقابل، ایفا می‌کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر عملکرد مراکز نظارت همگانی (سامانه 197) در ارتقای احساس امنیت اجتماعی شهروندان انجام شده است. روش اجرای این پژوهش، توصیفی-تحلیلی از نوع پیمایشی است و جامعه آماری آن را کلیه شهروندانی که از ابتدای سال 1391 تا پایان شهریورماه سال 1392 با مرکز نظارت همگانی تماس داشته‌اند، تشکیل می‌دهند. براساس تحلیل رگرسیونی، بین متغیرهای مستقل ناشی از عملکرد مراکز نظارت همگانی؛ توانمندی و کارآمدی، حمایت از حقوق شهروندی (پاسخگویی)، شفافیت سازمانی و اعتمادسازی، در سطح اطمینان 99/0 با متغیر وابسته (احساس امنیت اجتماعی)، رابطه‌ای معنادار، مثبت و قوی داشته‌اند. همبستگی رگرسیونی احساس امنیت اجتماعی با ترکیب خطی شرایط ذکر شده، برابر با 77/0 است. نسبتی از واریانس احساس امنیت اجتماعی که از طریق مشارکت نسبی شرایط مذکور تبیین شده است به میزان 59/0 است. وزن عامل توانمندی و کارایی مراکز نظارت همگانی ناجا در تبیین احساس امنیت اجتماعی، بیشتر از سایر عوامل موجود در تحلیل است.