ناآرامی‌های اجتماعی؛ عوامل و فرایند آن

ناآرامیهای اجتماعی یکی از مفاهیم اساسی حوزه مطالعات جامعهشناسی سیاسی محسوب میشود. موضوع یاد شده از اوایل قرن بیستم مورد توجه صاحب‌نظران شاخههای مختلف علوماجتماعی واقع شده است، اما در کشور ما از سالهای گذشته تاکنون به جز چند مورد محدود، توجه چندانی به موضوع و بررسی علمی اعتراضات، ناآرامیها و خشونتهای اجتماعی نشده است. هدف اصلی این تحقیق، مطالعه آثار ساختار اقتصادی، سیاسی و فرهنگی جامعه در وقوع ناآرامیهای اجتماعی است. روش اجرای این تحقیق، اسنادی و جامعه آماری آن شامل ناآرامیهای اجتماعی مهم پس از پیروزی انقلاب اسلامی است که به عنوان نمونه، سه ناآرامی از بین آنها به روش هدفمند انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفته است. ابزار جمع‌آوری دادهها در این تحقیق، مطالعه اسناد و مدارک موجود و تکمیل پرسش‌نامه است. نتایج کلی تحقیق نشان می‌دهد، با آنکه بیشتر افراد در هر سه ناآرامی مورد مطالعه دارای توان بالقوه بالایی برای اعتراضات اجتماعی بودهاند اما اکثریت آنها ابتدا خواهان رفع مشکلات حادث شده به روش مسالمتآمیز بوده‌اند که با توجه به نوع عملکرد مسئولان سیاسی و امنیتی، منجر به درگیری شده است.