سنجش میزان رضایت رانندگان از رفتار کارکنان راهنمایی و رانندگی تهران بزرگ

هدف از مقاله حاضر، سنجش میزان رضایت رانندگان از رفتار کارکنان صف راهنمایی و رانندگی تهران بزرگ بود. به این منظور ابتدا شاخص‌های رفتاری موثر در رضایت رانندگان احصای گردیدند. سپس پرسشنامه‌ای تهیه و تنظیم شده و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ مورد ارزیابی قرار گرفت. با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای، تعداد 1590 نفر از رانندگان شهر تهران انتخاب گردیدند. بعد از تکمیل پرسشنامه‌ها، داده‌های حاصل با استفاده از آزمون t نمونه‏های مستقل، آزمون تحلیل واریانس یک‏طرفه ، آزمون فریدمن و آزمون همبستگی پیرسون به کمک نرم‏افزار spss مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد که میزان رضایت رانندگان از رفتار کارکنان صف راهور تهران بزرگ در حد مابین متوسط و زیاد می‌باشد. ضمن آن که بیشترین میزان رضایت رانندگان از رفتار کارکنان صف راهور، به ترتیب، به نواحی جنوبی و جنوب شرقی و کمترین میزان رضایت نیز به ترتیب، به نواحی شمال شرقی و جنوب غربی تهران مربوط می‌شود. رانندگان از شاخص‌های رفتاری پرهیز از رفتارهای مغایر با شیونات پلیس، امانتداری و آراستگی وضعیت ظاهری بیشتر از سایر شاخص‌ها رضایت داشته و کمترین رضایت آن‌ها به ترتیب، به شاخص‌های سرعت عمل، وقت‌شناسی، متانت و خویشتنداری و گشاده‌رویی مربوط می‌شود. همچنین می‌توان گفت سن، شغل، متوسط میزان رانندگی و تعداد تخلفات رانندگی افراد در میزان رضایت آن‌ها از رفتار کارکنان صف راهور اثر معنی‌داری دارد.