بررسی تاثیر ساختار شبکه و سرمایه اجتماعی بین سازمانی درعملکرد خط‏مشی‏گذاری سازمان‏ها(مطالعه در سازمان پلیس)

کارایی و اثربخشی بالای شیوه خط‏مشی‏گذاری شبکه‏ای در حصول سازمان به اهداف خود از جمله دلایل اساسی عدول سازمان‏ها از روش‏های سنتی سیاست‏گذاری و تصمیم‏گیری (سلسله مراتبی و....) و گرایش به خط‏مشی‏گذاری شبکه‏ای می‏باشد، بر همین اساس، تمایل به مطالعه و استفاده از مدل‏های شبکه‏ای در سیاست‏گذاری مشترک بین سازمان‏های اجتماعی اوج گرفته و به امری ضروری و حیاتی مبدل شده است. هدف پژوهش از انجام، بررسی میزان پاسخگویی ساختار خط‏مشی‏گذاری فعلی (سلسله مراتبی) پلیس‏های ماموریتی ناجا (آگاهی، پیشگیری، موادمخدر و راهور) در رابطه با اهداف سازمان و همچنین تعیین میزان تاثیرسرمایه اجتماعی درگرایش به استفاده از الگوهای شبکه‏ای در سیاست‏گذاری و تصمیم‏گیری‏های سازمانی می‏باشد. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و به لحاظ روشی توصیفی و همبستگی است. ابزار پرسشنامه از روایی قابل قبول و پایایی (78/0)برخوردار می‏باشد که در نمونه 240 نفری خبرگان انجام شده است. فرضیه‏های تحقیق ازطریق آماره‏های کای اسکویر و ضریب کندال مورد آزمون قرار گرفته است. ،نتایج حاصله بیانگر تاثیرمتغیرهای مستقل بر وابسته می‏باشد. بنابراین ضروری است که سازمان پلیس در سیاست‏گذاری‏های خود به نقش یا اهمیت این عوامل توجه نموده تا بهبود روزافزون در عملکرد سیاست‏گذاری‏های خود را با تغییر مناسب در آن تجربه نماید.