طراحی مدل پیش‏نگری بحران‌های اجتماعی به منظور پیشگیری از آنها توسط ناجا

بحران از هر نوعی می‌تواند موجبات بی‌نظمی و ناامنی را فراهم آورد، بخصوص بحران‌های اجتماعی که می‌توانند زمینه‌ساز سایر بحران‌ها نیز باشند، لذا همین امر لزوم اتخاذ رویکردی فعالانه، مبتنی بر پیش‌نگری در این خصوص توسط پلیس که متولی اصلی برخورد با این‌ گونه از بحران‌ها می‌باشد را بیش از پیش می‌کند. پژوهش حاضر سعی دارد با تمرکز بر بحران‌های اجتماعی و به منظور پیش‌نگری آن‌ها به ارایه الگوی پیش‌نگری بحران‌های اجتماعی بپردازد. این پژوهش از حیث زمانی، مقطعی؛ از حیث هدف؛ کاربردی و از حیث روش، توصیفی بوده و از نظر روش‌های جمع‌آوری داده ها، ترکیبی می‌باشد.با توجه به نتایج به‌دست‎آمده، طرز تلقی بر این است که بیشترین امنیت و آرامش اجتماعی زمانی برقرار می‌شود که حل مسیله مبتنی بر گفتمان باشد، همچنین 31 عامل به عنوان عوامل ارتقا دهنده امنیت اجتماعی معرفی شده که در بین آنها افزایش سطح رفاه جامعه از اهمیت بیشتری برخوردار است. در انتها نیز مدل پیش‌نگری بحران‌های اجتماعی به منظور پیشگیری از آن‌ها توسط ناجا با تاکید بر مولفه‌های: موضوعات، افراد، زمان و جغرافیا ارایه شده است.