ارایه الگوی سنجش سطوح قانون‏پذیری دانشجویان دانشگاه‏های تهران(با تاکید بر مدل آجیل پارسونز)

امنیت و آزادی دو مولفه شاخص برای جوامع توسعه یافته است. به طوری که به هر میزان که دو شاخص امنیت و آزادی در جامعه‏ای بالاتر باشد، به همان میزان آن جامعه و شهروندان آن از میزان رضایت بالاتری برخوردار بوده و زندگی انسانی‏تری را تجربه خواهند کرد. بنابراین، هدف اصلی این پژوهش، سنجش سطوح قانون‏پذیری دانشجویان دانشگاه‏های تهران براساس مدل آجیل پارسونز است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی، از نظر روش‏های گردآوری داده‏ها توصیفی- تحلیلی از نوع پیمایشی است. ابزار جمع‏آوری داده‏ها نیز پرسش‏نامه و فیش‏برداری است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه‏های تهران تشکیل می‏دهند که به روش نمونه گیری طبقه‏ای تعداد 400 نفر مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفتند. نتایج این تحقیق نشان داده‏اند که سطوح سنجش قانون‏پذیری دانشجویان پایین‏تر از سطح متوسط و میانگین کمتر از عدد سه است که مطلوب فضای دانشگاهی نمی‏باشد. همچنین سطح سنجش قانون پذیری دانشجویان دانشگاه‏های تهران با رویکرد مدل آجیل پارسونز تحت تاثیر خرده نظام سیاسی فضای دانشگاهی به میزان 84 درصد و در سطح بسیار قوی موثر است. مهم‏ترین شاخص های شناسایی شده این خرده نظام، اعتماد سیاسی دانشجویان است. اعتماد به شایستگی و لیاقت فرماندهان انتظامی کشور در تامین امنیت برای مردم و از همه مهم‏تر برای فضا و جامعه دانشگاهی، عوامل موثر و مقوم قانون پذیری و رعایت نظم و انضباط اجتماعی از سوی دانشجویان دانشگاه‏های تهران است.