بررسی عوامل اجتماعی موثر بر نزاع و خشونت بین‌فردی جوانان با تاکید بر امنیت اجتماعی(موردمطالعه: جوانان 30-18 ساله شهر همدان)

مقدمه: امروزه نزاع بین فردی به‌ویژه در بین جوانان به‌عنوان یک آسیب اجتماعی، یکی از شاخص‌های مهم ایجاد و گسترش خشونت در جامعه تلقی می‌شود که در بین جوانان به وقوع می‌پیوندد و امنیت اجتماعی را مورد تهدید و مانع توسعه اجتماعی می‌شود. از این رو پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل اجتماعی موثر بر نزاع و خشونت بین‌فردی جوانان با تاکید بر امنیت اجتماعی انجام پذیرفت. روش‌شناسی: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی از نوع پیمایشی و همبستگی می‌باشد. جامعه‌ی هدف شامل جوانان 18-30 ساله شهر همدان است که با استفاده از فرمول کوکران، تعداد نمونه‌ها 382 نفر محاسبه و از طریق روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای به‌صورت تصادفی انتخاب و به پرسشنامه موردنظر پاسخ دادند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد بین میزان تعامل با خانواده، تعامل با دوستان، تعهد به هدف‌های قراردادی و مرسوم جامعه، مشارکت و درگیر بودن در فعالیت‌های روزمره و تعهد به ارزش‌های اجتماعی با میزان گرایش به نزاع و خشونت بین فردی جوانان رابطه معکوس و معناداری وجود دارد که در ادامه نتایج رگرسیون نیز مشخص ساختند؛ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ توانایی ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ در پیش‌بینی نزاع و خشونت بین فردی از طریق میزان تعهد به هدف‌های قراردادی و مرسوم جامعه صورت گرفته و کمترین نیز متعلق به میزان تعامل با خانواده بوده است. نتیجه‌گیری: پدیده نزاع و خشونت در جوامع شهری مانند همدان، از آن دسته آسیب‌هایی هستند که متاثر از عوامل اجتماعی از جمله میزان تعامل با خانواده، تعامل با دوستان، تعهد به هدف‌های قراردادی و مرسوم جامعه، مشارکت و درگیر بودن در فعالیت‌های روزمره و تعهد به ارزش‌های اجتماعی است که لازم است در استان همدان، این عوامل مورد توجه دستگاه‌های اجرایی و متولی امر قرار گیرد تا بتوانند با اقدامات مناسب از جمله تقویت سرمایۀ اجتماعی و عوامل نامبرده از تداوم و تشدید پدیده نزاع و خشونت در بین جوانان پیشگیری کنند.

Investigating the Social Factors Affecting Youth Interpersonal Conflict and Violence with Emphasis on Social Security (Case Study: 1830 yearold youth in Hamadan)

Introduction: Today, interpersonal conflict, especially among young people, is considered as a social harm, one of the important indicators of the emergence and spread of violence in society, which occurs among young people and threatens social security and hinders social development. Therefore, the present study aimed to identify the social factors affecting conflict and interpersonal violence among young people with an emphasis on social security. Method: This research is applied in terms of purpose and descriptive in terms of nature and method of survey and correlation. The target population includes young people aged 3018 years in Hamadan who using Cochran’s formula, the number of samples was 382 people and through random multistage cluster sampling method were selected and answered the questionnaire. Findings: Results showed that there is a significant inverse relationship between factors such as the level of interaction with family, interaction with friends, commitment to conventional and conventional goals of society, participation and involvement in daily activities and commitment to social values with the tendency to conflict and interpersonal violence among young people. Furthermore, the regression results also showed that the highest direct ability to predict conflict and interpersonal violence was through the level of commitment to the conventional and conventional goals of society and the lowest was the level of interaction with the family. Conclusion: The phenomenon of conflict and violence in urban communities such as Hamadan are among the harms that are affected by various social factors. Therefore, in the city of Hamadan, it is necessary for these factors to be considered by the executive and responsible bodies so that they can prevent the continuation and intensification of the phenomenon of conflict and violence among the youth by taking appropriate measures, including strengthening social capital and the mentioned factors. Keywords:Social factors, conflict, violence, youth, social security.