نگرش شهروندان به پلیس در طیف جامعه‌محورتهدید-محور و رابطه آن با احساس امنیت عمومی در استان کردستان

مقدمه: مشارکت شهروندان با پلیس به‌منظور ارتقای احساس امنیت عمومی به میزان زیادی متاثر از نگرش آن‌ها نسبت به پلیس است. نگرش شهروندان به پلیس برخلاف آنچه تصور می‌شود گسترده‌تر از رضایت از عملکرد پلیس است. ضعف پژوهش‌های صورت گرفته در ارتباط با نگرش شهروندان به پلیس در طیف جامعه‌محور تهدیدمحور، تاکید بیشتر پژوهش‌ها بر نگرش شهروندان به‌عنوان متغیر وابسته و همچنین تمرکز پژوهش‌ها در مرکز کشور و کمبود نسبی این پژوهش‌ها در استان کردستان ازجمله مواردی است که ضرورت انجام این پژوهش را فراهم می‌آورد. روش: جامعه آماری این پژوهش استان کردستان است که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای دو شهر قروه و مریوان برای مطالعه انتخاب شدند. روش پژوهش کمی با فن پیمایش و ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه است. واحد تحلیل خانوار و واحد مشاهده افراد بالای 18 سال است. حجم نمونه پژوهش 460 خانوار است. یافته‌ها: نگرش شهروندان به پلیس در میانه طیف جامعه‌محور تهدیدمحور قرار دارد. با حرکت شهروندان به سمت نگرش جامعه‌محور میزان احساس امنیت عمومی افزایش می‌یابد. بر اساس تحلیل نتایج رگرسیون، سه بُعد نگرش شهروندان به پلیس یعنی ارزیابی از کارایی پلیس، رعایت ارزش‌های اخلاقی و اطلاع‌رسانی و ایجاد آگاهی توسط پلیس دارای قدرت پیش‌بینی کننده معناداری برای احساس امنیت عمومی شهروندان می‌باشند. نتیجه‌گیری: تلاش‌های گسترده نیروی انتظامی در راستای تقویت جایگاه خود در میان شهروندان به‌منظور ارتقای احساس امنیت عمومی در منطقه موردمطالعه به‌صورت زمان‌بر و طولانی‌مدت عمل می‌کند. بر همین اساس نباید انتظار تحقق آن را در یک بازه زمانی کوتاه‌مدت داشت.

Attitude of Citizens Towards Police in Communityoriented and Threatoriented Distribution and its Relation with Public Security in Kurdistan Province

Introduction: Police need citizen participation to increase their sense of public safety, and citizens’ participation is affected by their attitude towards the police.The citizen’s attitude to the police is broaderthan the satisfaction of the police.The most important necessities of this research are: 1) Lack of research on citizens’ attitudes towards the police in communityoriented and threatbased distribution 2) Further emphasis on earlier studies on citizens’ attitudes as dependent variables 3) The focus of research in the center of the country and the relative lack of research in Kurdistan province. Method: The statistical population of the research is residents of Kurdistan province. Using cluster sampling, two cities of Ghorveh and Marivan were selected for study.The research method is quantitative with survey technique and questionnaire data collection tool. The analysis unit for this survey is household. The data collection unit is over 18 years old. The research sample size is 460 households. Findings: Citizens’ attitude towards the police is in the midst of communityoriented and threatbased distribution. As citizens attitude move towards communityoriented distribution, the sense of public security increases and by moving it towards a threatbased distribution, the level of public security is reduced. Based on regression analysis, the variables of people’s assessment of police effectiveness, respect of ethical values and information, and creating awareness by the police have a significant predictive power. Conclusion: Extensive efforts of police in Kurdistan province are working to strengthen their position among people in order to promote public security in the long term.Accordingly; it should not be expected to be realized within a short period of time.