مقایسه تجربه شخصی و غیرشخصی شهروندان از سلامت اداری در پلیس گذرنامه

مقدمه: موضوع سلامت اداری نیروی انتظامی به دلیل آمیختگی ویژه‌ای که با همه شئون زندگی مردم دارد از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. بین بخش‌ها و واحدهای مختلف نیروی انتظامی، پلیس گذرنامه به‌واسطه تاثیری که در ورود و خروج شهروندان ایرانی و اتباع خارجی دارد از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. هدف از پژوهش حاضر دستیابی به وضعیت تجربه سلامت اداری شهروندان در مراجعه به واحدها و یا ماموران پلیس گذرنامه است. روش: جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد مراجعه کننده به ادارات گذرنامه مراکز استان‌های کشور بوده‌اند. حجم نمونه در هر استان با استفاده از فرمول کوکران محاسبه و برای هر استان حداقل 400 نفر و در کل کشور 16990 نفر پیش‌بینی شد. روش نمونه‌گیری هدفمند به صورت تصادفی و مراکز نمونه‌گیری هم درب ادارات گذرنامه و یا ایستگاه‌های گذرنامه در فرودگاه‌ها بوده است. جهت گردآوری داده‌های مورد نیاز از پرسشنامه محقق‌ساخته استفاده شد. روایی ابزار بر اساس نظر کارشناسان و محققان تایید شد و با اجرای آزمایشی 100 نسخه پرسشنامه، میزان پایایی سازه‌های تجربه شخصی و غیرشخصی بر اساس همسانی درونی (ضریب آلفا) مورد تایید قرار گرفت. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که میانگین تجربه شخصی افراد از سلامت اداری پلیس گذرنامه 7.98 و میانگین تجربه شخصی آنان 7.54 در مقیاس10 بوده است. نتیجه‌گیری: نمرات تجربه سلامت اداری شهروندان نشان داد کسانی که شخصاً به واحدهای گذرنامه مراجعه و یا با ماموران آن مواجهه داشته‌اند، میزان سلامت اداری ماموران گذرنامه را بیشتر از آنچه که از دیگران شنیده‌اند، اظهار کرده‌اند. به عبارت دیگر، شنیده‌های در باره فساد اداری در پلیس گذرنامه بیشتر از واقعیت تجربه شده افراد بوده است.