سنجش میزان احساس امنیت اجتماعی در مناطق روستایی (مورد مطالعه: روستاهای دهستان برادوست شهرستان ارومیه)

مقدمه: احساس امنیت، پیش‌نیاز هرگونه توسعه اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی محسوب شده و آگاهی از وضعیت احساس امنیت ساکنان یک اجتماع نقش موثری در شناخت چالش‌ها و راهکارهای توسعه یک جامعه داشته و در جهت تقویت زیرساخت‌های آن عمل می‌نماید. در طی چند سال گذشته، در نواحی روستایی شهرستان ارومیه مسائل مختلفی رخ داده که بر میزان شاخص‌های احساس امنیت این منطقه تاثیر گذاشته است. بخشی از این مشکلات به علت بی‌توجهی به شاخص‌های موثر در این امر بوده است. پژوهش حاضر میزان امنیت اجتماعی را با شاخص‌های امنیت جانی، امنیت اخلاقی، امنیت اقتصادی، امنیت مکانی، اعتماد به پلیس، اعتماد بین فردی، اعتماد نهادی و امنیت نظامی را در روستاهای دهستان برادوست شهرستان ارومیه موردبررسی قرار می‌دهد. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی ارزیابی بوده و از لحاظ هدف، کاربردی است. داده‌ها و اطلاعات به دو صورت کتابخانه‌ای و میدانی گردآوری‌شده است. جامعه آماری تحقیق 11464 نفر از ساکنین روستاهای دهستان برادوست است که از این جامعه بر اساس فرمول کوکران 368 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای شناخت رابطه بین متغیرها از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن، برای شناخت تفاوت پذیری احساس امنیت از متغیرهای اسمی دوگانه از آزمون t و متغیرهای اسمی چندگانه از آزمون f و سرانجام برای شناخت ابعاد احساس امنیت اجتماعی از آزمون t  تک متغیره استفاده نمودیم. یافته‌ها: یافته‌های تحقیق بیانگر آن است که از ابعاد در نظر گرفته‌شده برای امنیت اجتماعی، شاخص اعتماد نهادی در رتبه اول و شاخص امنیت اخلاقی  در رتبه هشتم و پایین‌ترین رتبه قرار داشته که این امر نشان‌دهنده سطح نازل و تامل‌برانگیز امنیت اجتماعی در بین روستانشینان اهالی دهستان برادوست است. نتیجه‌گیری: شاخص امنیت اجتماعی که با ترکیب شاخص‌های موردسنجش به‌دست‌آمده است میانگین بالاتر از حد متوسط را نشان می‌دهد و این امر گویای آن است که روستانشینان دهستان برادوست از احساس امنیت نسبتاً مطلوبی برخوردار می‌باشند ولی امنیت اقتصادی و اخلاقی در سطح بسیار پایینی قرار دارند.