تاثیر سبک‌های فرماندهی و مدیریت انتظامی بر مولفه‌های عدالت سازمانی (مورد مطالعه: سرکلانتری یکم راهور فاتب)

مقدمه: برخورد با افراد در سازمان‌ها ممکن است باورها، احساسات، نگرش‌ها و رفتار کارکنان را تحت تاثیر قرار دهد. به نظر می‌رسد نوع مدیریت و فرماندهی انتظامی اثربخش در ایجاد و نهادینه شدن مولفه عدالت سازمانی تاثیرگذار است؛ بنابراین هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر سبک فرماندهی و مدیریت انتظامی بر مولفه‌های عدالت سازمان (مطالعه موردی سرکلانتری یکم راهور فاتب) است.روش: این پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر ماهیت، توصیفی تحلیلی از نوع پیمایشی است و ابزار اصلی گردآوری اطلاعات، پرسشنامه‌های استاندارد سبک رهبری هرسی بلانچارد (1982) و عدالت سازمانی نیهف مومن (1993) می‌باشد. جامعه موردنظر، کلیه کارکنان مناطق 1، 2 و 3 راهور فاتب به تعداد 589 نفرمی باشند. با استفاده از جدول مورگان و روش نمونه‌گیری تصادفی در دسترس، 234 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، از آزمون‌های آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه (آنووا)، آزمون آماری تعقیبی توکی و همچنین آزمون فریدمن برای اولویت‌بندی مولفه‌ها در نرم‌افزار آماری «spss» نسخه 22 استفاده شده است.یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که سبک رهبری مشارکتی بر عدالت رویه‌ای و مبادله‌ای و سبک رهبری مشارکتی، تفویضی و استبدادی خیرخواهانه بر عدالت توزیعی بیشترین تاثیر را داشته و همچنین نتایج آزمون فریدمن نیز نشان داد عدالت مبادله‌ای در رتبه اول جامعه قرار دارد.نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل از یافته‌ها می‌توان گفت سیاست‌های کاربردی مناسب به‌منظور رصد و پایش مولفه عدالت سازمانی در رویه مدیران و حاکمیت ضابطه‎مداری به‌جای رابطه‎مداری به‌منظور افزایش حس تعلق کارکنان، توجه ویژه به سبک مدیریت انتظامی مشارکتی به‌منظور ارتقا عدالت مبادله‌ای جز اولویت‌ها می‌باشد.