تاثیر نشاسته خام و کاتیونی میوه بلوط ایرانی (quercus persica) به‌عنوان بیوپلیمری نوین برای بهبود ویژگی‌های شبکه خشک و سوسپانسیون الیاف سلولزی

در این پژوهش، نشاسته میوه بلوط به ‌روش قلیایی موسوم به  a3sاستخراج و پس از اصلاح با 3کلرو2هیدروکسی پروپیل تری‌متیل آمونیوم کلرید (quab188)، به‌عنوان ماده افزودنی کاتیونی در سوسپانسیون الیاف سلولزی استفاده و با نوع خام آن مقایسه شد. شناسایی با طیف‌سنجی  ftirو آزمون کجلدال دو نمونه کاتیونی و خام بیوپلیمر مزبور، وجود 0/359 درصد نیتروژن و درجه استخلاف 0/045 گروه‌های آمونیوم نوع چهارم بر زنجیره‌های انیدروگلوکوزی نشاسته را تایید کرد. نتایج نشان‌ داد که بیوپلیمر خام در مقایسه با همتای کاتیونی خود، از برتری بارز تاثیرگذاری بر ویژگی‌های سوسپانسیون الیاف همچون زمان آبگیری، ماندگاری و ظرفیت نگهداشت آب و نیز ویژگی‌های شبکه الیاف مشتمل بر دانسیته ظاهری و شاخص‌های مقاومت به کشش، ترکیدگی و پارگی برخوردار ‌است، به‌نحوی که شاخص کشش ورقه دارای بیوپلیمر خام نسبت به نشاسته کاتیونی، تا 43 درصد و ماندگاری سوسپانسیون تا بیش از 2 درصد بهبود یافت. یکنواختی بیشتر شکل‌گیری ورقه کاغذ در مرحله آبگیری از سوسپانسیون حاوی نشاسته خام بلوط به‌واسطه درجه استخلاف زیاد نشاسته کاتیونی، برتری مدول الاستیسیته ایجادی توسط نشاسته خام و نیز احتمالاً کاهش ابعاد پلیمر در طی فرایند کاتیونی کردن در تایید آن شایان ذکر است. با این حال، به‌جز زمان آبگیری، سایر ویژگی‌های بررسی‌شده، بهبود چشمگیری را در اثر کاربرد هر دو بیوپلیمر بومی، تجربه کرد که ناشی از بهبود دلمه‌سازی، ماندگاری، پیوندیابی بین اجزا و افزایش دانسیته بود..