پاسخ‌های فیزیولوژیک نهال‌های اقاقیا robinia pseudoacacia l.)) به تنش خشکی

بررسی واکنش های فیزیولوژیک گونه ها به تنش خشکی می تواند به شناسایی سازوکار های موثر در مقاومت به خشکی و نیز انتخاب بهترین گونه برای کاشت در مناطق کم‌آب ایران کمک کند. این پژوهش با هدف شناسایی سازوکار فیزیولوژیک نهال های اقاقیا (robinia pseudoacasia l.) تحت شرایط خشکی انجام گرفت. بدین منظور آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با یک تیمار (دورۀ آبیاری)، در پنج سطح (فاصله های 1، 3، 5، 7 و 9 روزه) و پنج تکرار بر روی نهال های یکسالۀ اقاقیا انجام گرفت و به‌منظور بررسی اثر تنش خشکی، شاخص های فلورسانس کلروفیل (fv/fm، fmو f0)، مقدار کلروفیل a، b و کلروفیل کل و محتوای پرولین با نمونه‌برداری از برگ های انتهایی تیمار‌های مختلف اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تنش خشکی، سبب کاهش معنی دار فلورسانس حداکثر (fm) و کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم ii (fv/fm) و فلورسانس اولیه (f0) در گونۀ اقاقیا، در سطح 5 درصد می شود. تحت شرایط تنش خشکی، در محتوای کلروفیل اقاقیا اختلاف معنی دار بین سطوح مختلف آبیاری مشاهده نشد. با افزایش شدت تنش، تجمع پرولین در برگ از 9/82 در تیمار یک‌روزه به 77/40 میکرومول بر گرم برگ تازه در تیمار پنج روزه افزایش یافت. با توجه به نتایج می توان گفت اندازه گیری پارامتر های فلورسانس کلروفیل و مقدار پرولین برگ اقاقیا، به عنوان شاخص تعیین میزان تحمل به خشکی، به‌منظور انتخاب آن برای کاشت در مناطق خشک و نیمه‌خشک مفید خواهد بود..