تاثیر غلظت‌های مختلف ایندول بوتیریک اسید در ریشه‌زایی قلمۀ انجیلی (parrotia persica)

درخت انجیلی به­عنوان یک گونه جنگلی برای استفاده در فضای سبز شهری کاربرد فراوانی دارد. با این حال تکثیر این گیاه و تولید نهال انجیلی در ایران صورت نمی­گیرد. بنابراین شناخت نوع قلمه و کاربرد تیمارهای هورمونی برای افزایش میزان ریشه‌زایی آن می­تواند در تولید نهال آن بسیار کارامد باشد. بر این اساس قلمه‌های شاخۀ یکساله و شاخۀ چندسالۀ انجیلی به­ترتیب در بهمن و خرداد تهیه و با غلظت­های مختلف ایندول بوتیریک اسید (صفر، 500، 1000 و 2000 میلی‌گرم در لیتر) تیمار شدند. در بررسی حاضر هیچ‌یک از قلمه‌های چندساله (مربوط به فصل زمستان) ریشه‌دار نشدند. بیشترین درصد ریشه‌زایی در قلمه‌های یکساله بود که با غلظت 2000 میلی‌گرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید تیمار شده بودند. تفاوت معنی‌داری در بزرگ‌ترین طول ریشه و تعداد ریشه در دو تیمار 500 و 1000 میلی‌گرم در لیتر مشاهده نشد. بیشترین میانگین مدت ریشه‌زایی مربوط به تیمار شاهد و کمترین آن مربوط به تیمار 2000 میلی‌گرم در لیتر بود. نتایج بر تاثیر هورمون ایندول بوتیریک اسید بر درصد ریشه‌زایی قلمه‌های یکسالۀ انجیلی دلالت دارد.