تاثیر شیارزنی زیستی با استفاده از قارچ های pysisporinus vitreus و xylaria longipes بر نفوذپذیری گازی و ضریب انتشار بخار آب چوب نوئل (picea abies)

در این تحقیق، تاثیر شیارزنی زیستی بر نفوذپذیری گازی و ضریب انتشار بخار آب چوب نوئل (picea abies) در جهت شعاعی با استفاده از قارچ‌های پوسیدگی سفید (pysisporinus vitreus) و پوسیدگی نرم (xylaria longipes) بررسی شد. کشت قارچ‌ها تحت شرایط دمایی 25 درجة سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 85 درصد در انکوباتور و در مدت زمان‌های 15، 30 و 45 روز انجام گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش زمان کشت در هر دو قارچ، ضریب نفوذپذیری گازی و ضریب انتشار بخار آب و مقدار کاهش جرم افزایش یافت، درحالی که مقاومت فشار موازی الیاف کاهش پیدا کرد. بیشترین کاهش جرم در تیمارهای 30 و 45 روزة قارچ pysisporinus vitreusمشاهده شد. از علل افزایش نفوذپذیری و انتشار بخار آب می‌توان به تخریب انتخابی منافذ هاله‌دار دیوارة تراکئیدها توسط قارچ pysisporinus vitreusو ایجاد سوراخ‌های متعدد روی دیوارة تراکئیدها توسط قارچxylaria longipesاشاره کرد. نتایج این تحقیق نشان داد که تیمارهای 30 روزة هر دو قارچ به‌علت نداشتن اختلاف معنی‌دار با تیمارهای 45 روزه بهترین زمان برای شیارزنی زیستی چوب نوئل است.