ثبت سیستم‌ها و شناسایی عملیات بیشه ‌زراعی (مطالعۀ موردی: شهرستان فریدن و چادگان اصفهان)

نظر به محدود بودن مطالعات بیشه زراعی در ایران، برای ایجاد بستری برای مطالعات بیشه زراعی، شناسایی سیستم های موجود لازم است. یکی از مناطقی که انواع سیستم و فناوری بیشه زراعی در آن توسعه پیدا کرده، شهرستان های فریدن و چادگان در استان اصفهان است؛ این منطقه به‌سبب سهولت دسترسی و تنوع سیستم ها برای مطالعه انتخاب شد. هدف از این مطالعه، ایجاد روشی برای جمع آوری، شناسایی و ثبت اطلاعاتی است که در لابه‌لای فناوری های مختلف بیشه زراعی قرار دارد و منظور ارائۀ دانش سنتی بیشه زراعی و ایجاد زمینه های پژوهش و پیشبرد این دانش است.  برای توصیف و ثبت فناوری های بیشه زراعی در منطقه از روشی استفاده شد که حاصل تلفیق مشاهدات میدانی، مصاحبه و ثبت اطلاعات پایه به علاوۀ روش اولیۀ کارلویتز (1989) و روش متین خواه و همکاران (1382) است. اطلاعات به دست‌آمده در چارچوب فرمی برای هر سیستم ثبت شد. معیارهای مورد استفادۀ متین خواه و همکاران (1382) برای نام گذاری فناوری ها، پایۀ اصلی این فرم بوده است. در پایان با توجه به بازدید های متعدد از منطقۀ تحقیق و مصاحبه های انجام گرفته، تعدیل هایی در آنها صورت گرفت. همچنین چندین معیار متناسب با شرایط منطقه بر معیارهای روش قبلی اضافه شد. در این بررسی 17 سیستم مختلف بیشه زراعی شناسایی و ثبت شد. هر یک از این 17 سیستم با توجه به به کارگیری 22 معیار آورده‌شده در متن مقاله و زیرشاخه های آن توصیف شده است. همچنین فهرست اسامی سیستم ها، منطقۀ مورد بررسی آنها با ذکر مولفه های اصلی درختی، زراعی و علوفه ای با نام گذاری‌ای که در طبقه بندی نیر (1993) دارند، آورده شده است. سپس این سیستم ها براساس شرایط اقلیمی و اکولوژیکی و وضعیت های اقتصادی اجتماعی طبقه بندی شده است.