پایداری زمانی الگوهای مکانی تاج‌بارش تک‌درختان بلوط ایرانی در ناحیۀ رویشی زاگرس (مطالعۀ موردی: جنگل‏های اطراف شهر ایلام)

هدف از این مطالعه، بررسی توزیع مکانی و پایداری الگوهای تاج‌بارش پنج تک‌ درخت بلوط ایرانی (quercus brantii var. persica) در فصل غیر رویش در جنگل‏های زاگرس نزدیک شهر ایلام بود. ‏ تاج‌بارش، به کمک 16 جمع‌آوری‌کننده در هشت جهت زیر تاج‌پوشش هر تک‌درخت، و میزان بارندگی به کمک شش جمع‌آوری‌کنندۀ باران که در فضای بازی در نزدیکی رویشگاه بررسی شده بودند اندازه‏ گیری شد. میزان باران‌ربایی به‌صورت غیر مستقیم از تفاضل بارندگی و تاج‌بارش محاسبه شد.اندازه‏ گیری‏ ها به مدت سه ماه، از اواخر آذر 1389 تا اوایل فروردین 1390، انجام گرفت. در این دوره، 24 مورد بارندگی با مجموع عمق 4/302 میلی‏متر جمع‌آوری شد که به‌طور متوسط 3/14 درصد آن برای تک‌درختان بلوط ایرانی به‌صورت باران‌ربایی تبخیر یا صرف اشباع تاج‌‌پوشش شد. در نمودارهای پایداری زمانی، کمتر از 6 درصد از جمع‌آوری‌کننده‏ ها تفاوت معنی‏دار (05/0 =α) نسبت به میانگین نرمال‌شدۀ تاج‌بارش داشتند که بیانگر ناهمگنی کمتر تاج‌بارش در فصل استراحت در مقایسه با سایر مطالعات بر روی توده‏ های جنگلی است. ترتیب جمع‌آوری‌کننده‏ های تاج‌بارش در پلات‏ های پایداری زمانی به‌طور کلی پایین‌بودن مقدار تاج‌بارش در نزدیکی تنه برای تک‌درختان بلوط ایرانی را تایید می‏کند. استفاده از نمودارهای پایداری زمانی در این مطالعه‏، مناسب‌بودن این روش را برای بررسی توزیع تاج‌بارش تک‌درختان بلوط ایرانی در طی زمان نشان می‏دهد.