بهینه سازی متغیرهای فرایندی در واحدهای پیش تصفیه پساب خروجی صنایع پتروشیمی

تصفیه پساب های خروجی از واحد آب شیرین کن که دارای نمک بالا هستند، افزون بر آن که از آسیب های محیط زیستی چون شوکنمکی و گرمایی آبزیان جلوگیری می کند، قابلیت تولید نمک و آب را به عنوان دو فراورده مفید ایجاد می کند. در این مقاله، متغیرهای فرایندی یک واحد پیش تصفیه پساب خروجی از واحد آب شیرین یک پتروشیمی، به صورت نظری و عملی در مقیاس پایلوت مورد بررسی قرار گرفته و مقدارهای بهینه آن ها ارایه شده است. طی فرایند پیش تصفیه پیشنهادی، عناصر سختی زا حذف می شوند و پساب برای جداسازی نمک و آب، قابل بهره برداری است. نوع و مقدار بهینه ترکیب های لخته ساز، سرعت اختلاط بهینه در واکنش گاه پیش تصفیه و نسبت بهینه مواد سختی زا به مواد لخته کننده در این پژوهش بررسی شده است. همچنین مقدار سختی کل و رسانایی الکتریکی پساب به عنوان معیاری از چگونگی عملکرد لخته سازها گزارش شده اند. سه ترکیب تجاری ارزان قیمت با خاصیت انعقادی و لخته سازی بررسی شده است. نتیجه های آزمایشگاهی نشان می دهند که آهن سولفات به عنوان لخته کننده جهت حذف سختی کل، در مقایسه با آهن کلرید و آلومینیم سولفات (آلوم) مناسب تر است که در این حال میزان حذف سختی کل به تقریب برابر 99 % خواهد شد و سرعت اختلاط در واکنش گاه پیش تصفیه اول با توجه به نتیجه های به دست آمده برابر 70 دور بر دقیقه است.هم چنین نسبت حجمی 4 برای میزان سود به لخته کننده و نسبت حجمی 3 برای میزان سودا به لخته کننده بهترین نتیجه را نشان می دهد.