اثر آرایش یافتگی زنجیر بر رفتار انتقال حلال در نانوکامپوزیت های لاستیک طبیعی- نانورس

در این پژوهش اثرآرایش یافتگی زنجیرها و نانولایه های سیلیکاتی بر رفتار انتقال حلال در لاستیک طبیعی مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از مفهوم شبکه دوگانه، آرایش یافتگی زنجیرهای لاستیک طبیعی در حضور نانولایه های سیلیکاتی وهمچنین عدم حضور نانولایه های سیلیکاتی مطالعه شد. در این راستا، با اعمال کرنش کششی در مرحله پخت آمیزه ها، آرایش یافتگی مورد نظر در آمیزه ها ایجاد و اثر این آرایش یافتگی بر رفتار جذب حلال لاستیک طبیعی و نانوکامپوزیت های آن مطالعه شد. میزان آرایش یافتگی زنجیرهای لاستیک طبیعی با استفاده از آزمون تورم ناهمسانگرد و آزمون پراش پرتو ایکس و همچنین مطالعات ریخ تشناسی بررسی شد. ویژگی های انتقال حلال از جمله ضریب نفوذ، جذب و تراوایی تولوین در لاستیک طبیعی و نانوکامپوزیت های آن سنجیده شد. اثر دما بر فرایند انتقال حلال در نانوکامپوزیت های تولیدی در گستره دمایی 25 تا 45 درجه سانتی گراد بررسی و وابستگی دمایی ضرایب نفوذ، تراوایی و نوع سازوکار نفوذ مشخص شد. همچنین عامل های ترمودینامیکی از جمله انرژی فعال سازی، تغییرهای آنتالپی و آنتروپی برای فرایند انتقال حلال در نانوکامپوزیت های تولیدی بررسی شد. تغییرهای آنتالپی برای فرایند جذب حلال در لاستیک طبیعی خالص نشان دهنده غالب بودن سازوکار جذب از نوع هنری بوده، درحالی که افزودن نانورس به لاستیک طبیعی سبب تغییر سازوکار به سازوکار لانگمیرمی شود. بر اساس رفتار انتقال حلال در لاستیک طبیعی، صورت بندی زنجیری و همچنین ریزساختار نانوکامپوزیت های تولیدی به طور غیرمستقیم بررسی شد. نتیجه ها نشان می دهد که آرایش یافتگی زنجیرهای پلیمری در حضور نانورس بیشتر بوده و همین امر اثر قابل توجهی بر رفتار نفوذپذیری لاستیک طبیعی دارد.