طراحی داربست هیبریدی متخلخل برپایه چندسازه pepc اصلاح‎شده با کیتوسان به منظور کاربرد در مهندسی بافت نرم: بررسی شباهت های ساختاری و رفتار زیست مکانیکی

امروزه، مهندسی بافت به‌عنوان یکی از روش‎های درمانی موثر برای ترمیم بافت‌های نرم و سخت شناخته می‌شود. اگرچه که طراحی بسترهایی که پیروی‎کننده الگوی رشد سلول و عملکرد زیست‎مکانیکی بافت هستند، چالشی مهم در این زمینه به‎حساب می‎آیند. در پژوهش حاضر، به‎منظور بررسی نقش ترکیب بسپارهای طبیعی و مصنوعی در پیروی محیط‌های زیستی، داربست‌های متخلخل pepc ا(peg/pcl) وpcpا(peg/کیتوسان/pcl) با روش خشک‎کردن انجمادی طراحی شد. سپس، ویژگی فیزیکوشیمیایی، مکانیکی و زیستی داربست‌های یاد شده با دیگر داربست‌های طراحی‎شده (کیتوسان، peg و pcl) مورد مقایسه و بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که ترکیب بسپارها (طبیعی/مصنوعی)، نقش اصلی را در ایجاد میکرومحیط متخلخل و کشسانی مشابه با بستر خارج سلولی بافت ایفا می‌کند. به‌طوری که، داربست هیبریدی pcp در مقایسه با داربست چندسازه pepc، تخلخل بیشتر (با قطر منافذ کمتر) و مدول کشش مشابه با بافت نرم (mpa 5/11) را ارائه داد. افزون ‎بر آن، حضور کیتوسان در داربست pcp منجر به افزایش تورم‌پذیری، کنترل سرعت تخریب و بهبود رشد سلولی(96 %) نسبت به سایر گروه‎ها شد. بنابراین، به نظر می‎رسد داربست هیبریدی pcp، از طریق پیروی رفتارهای زیست‎مکانیکی و ساختاری بافت‌های نرم مانند پوست، رباط، بافت اندوتلیال و عروق خونی، می‌تواند نقش مهمی را در بازسازی بافت ایفا کند.

Synthesis and study of the metal-organic frameworks UiO-66-NH2 and HKUST-1 as drug carriers

In this study, the synthesis of Metalorganic frameworks UiO66NH2 and HKUST1 were performed using the solvothermal method. Then, Acetaminophen, Amoxicillin, and Ibuprofen were loaded in UiO66NH2 and Ergotamine, Acetaminophen were loaded in HKUST1 as pharmaceutical models. Subsequently, the performances of these two compounds were evaluated as carrier of these four drugs. Also, the crystalline structures of these nanoparticles were characterized by substrate spectroscopy, Xray diffraction, and. thermogravimetric analysis. Finally, UVvis spectroscopy was used to measure the release of the drugs. The results showed that ibuprofen, acetaminophen, and amoxicillin were loaded in UiO66NH2 at 1.2, 0.7 and 0.5 mg, respectively, and their release rates during two days were 25, 28 and 43 %, respectively. Also, ergotamine and acetaminophen loaded in HKUST1 were observed to be 1.07 and 0.98 mg, respectively, and their release rates were 35 and 43%, respectively.