تهیه نانوذرات هیدروکسیآپاتیت فلوئوره و امکانسنجی به‌کارگیری آن برای دارورسانی ایبوپروفن

در این پژوهش، ابتدا نانوذرات هیدروکسی‌آپاتیت تهیه و با استفاده از اتم‌های فلوئور با درصدهای متفاوت استخلاف شدند. سپس، بارگذاری و رهایش ایبوپروفن به‌عنوان یک داروی مدل بر نانوذرات تهیه‌شده در محیط شبیه‌سازی شده با بدن، موردبررسی قرار گرفت. درنهایت، سمیت نانوذرات با آزمون دی‌متیل‌تیازول برمیددی‌فنیل‌تترازولیم (mtt) بررسی شد. به منظور شناسایی و تعیین ریز ساختار نمونه‌ها از روش‌های طیف‌سنجی پراش پرتو ایکس (xrd)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem) و طیف‌سنجی فروسرخ تبدیل فوریه (ftir) و برای بررسی بارگذاری و رهایش دارو، روش‌های تجزیه وزن‌سنجی گرمایی (tga) و طیف‌سنجی مرئی فرابنفش(uv-vis) به‌کارگرفته شد. برپایه نتایج، افزایش مقدار فلوئور در ساختار باعث افزایش اندازه بلورها از حدود 35 تا 53 نانومتر، اندازه ذرات از حدود 50 تا 77 نانومتر و نیز مقدار بارگذاری دارو و آزادسازی می‌شود. هیدروکسی آپاتیت و فلوئور هیدروکسی آپاتیت به‌تقریب سمیت ندارند. هرچند که با افزایش فلوئور مقدار سمیت اندکی افزایش می‌یابد.