بررسی ویژگی‌های نوری و گرمایی نانوچندسازه‌های زیست‌تخریب‌پذیر نشاسته-پلی‌وینیل الکل-نانوخاک رس و کربوکسی‌متیل‌سلولز-پلی‌وینیل الکل-نانوخاک رس

نشاسته و سلولز از بسپارهای طبیعی و زیست‌تخریب‌پذیری هستند که معایبی مانند سدگری ضعیف در برابر آب و مقاومت گرمایی پایین دارند. ساخت نانوچندسازه‌ها با افزودن نانوخاک رس برای بهبود سدگری این فیلم‌ها و هم‌زمان بهبود ویژگی گرمایی، راه‌کار نوینی است. در این پژوهش، ابتدا نانوچندسازه‌های نشاسته-پلی‌وینیل الکل-نانوخاک‌رس و کربوکسی‌متیل‌سلولز-پلی‌وینیل الکل-نانوخاک رس با درصدهای وزنی متفاوت از پلی‌وینیل الکل (pva)  (15، 30 و 45) در دو درصد وزنی (5 و 10) از نانوخاک رس تهیه شد. سپس، فیلم‌های آن‌ها پس از خشک‌کردن به‌دست آمد. ویژگی نوری و گرمایی فیلم‌ها به کمک طیف‌سنجی فرابنفش-مرئی (uv-vis) و گرماوزن‌سنجی (tga/dtg) بررسی شدند. کاف نوار نمونه‌ها با استفاده از رسم نمودار 2(αhν) برحسب hν و معادله تائوک به‌دست آمد. نتایج نشان داد، افزودن pva و نانوخاک‌رس مقاومت گرمایی فیلم‌های نانوچندسازه‌ای تهیه‌شده را افزایش می‌دهند. کاف نوار فیلم‌ها کمتر از ev 5 بود که نشانگر قابلیت لازم برای به‌کارگیری آن‌ها در ساخت قطعه‌های الکترونیکی مانند دیودهاست.