کاربرد طیف‌بینی تشدید مغناطیس هسته‌ی هیدروژن در شناسایی‌ هیدروژن‌های تبادلی در ناجورحلقه‌های آروماتیک

شیمی ناجورحلقه‌ها یکی از گسترده‌ترین شاخه‌ها در شیمی آلی است. ناجورحلقه‌ها، نشان‌دهنده‌ی طیف گسترده‌ای از ترکیب‌های آلی هستند. ساختار این ترکیب‌ها نه‌تنها در ترکیب‌های زیستی مهم هستند، بلکه در شیمی دارویی و شیمی زیستی نیز موردتوجه هستند. همچنین، ناجورحلقه‌ها به‌عنوان حدواسط‌های مهم در شیمی سنتزی استفاده می‌شوند. در میان انواع گوناگون ناجورحلقه‌ها، ایمیدازول‌ها، تیازول‌ها، کرومن‌ها، 3،4 دی هیدرو پیریمیدین 2(1h) اون (تیون) ها و 1،4 دی هیدرو پیریدین‌ها به‌عنوان گروهی از مهم‌ترین ترکیب‌های آلی در زمینه‌های متنوعی کاربرد دارند. هیدروژن‌های تبادلی در این ترکیب‌ها در شناسایی ساختار آن‌ها مهم است. در این پژوهش، هیدروژن‌های تبادلی در انواع ناجورحلقه‌های آروماتیک شامل ایمیدازول‌های سه استخلافی، 2 ‌آمینو تیازول‌ها، کرومن‌ها، ناجورحلقه‌های بیجینلی و هانش به وسیله‌ی طیف‌سنجی تشدید مغناطیس هسته‌ی هیدروژن (1h nmr) مورد بررسی قرار گرفته‌اند که در شناسایی دقیق‌تر ساختار این ترکیب‌ها کمک شایانی می‌کنند.