اثربخشی آموزش گروهی تحلیل ارتباط محاوره‌ای مادر-کودک بر ایمنی دلبستگی پسرهای 6 تا 10 سال دچار اختلال نافرمانی مقابله‌ای

هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی آموزش گروهی تحلیل ارتباط محاوره‌ای مادرکودک بر ایمنی دلبستگی پسرهای 6 تا 10 سال دچار اختلال نافرمانی مقابله‌ای بود. روش: روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه گواه و پیگیری سه‌ماهه و جامعه آماری 148دانش‌آموز پسر پیش‌دبستانی و دبستانی ارجاع داده‌شده به مرکز مشاوره آموزش‌ و پرورش شهر خمین در سال تحصیلی 96-95 بود. پس از غربال‌گری، از میان دانش آموزانی که بیشترین نمره را در پرسشنامه‌های علائم مرضی کودکان گادو و اسپرافکین نسخه والدین (2007) و طبقه‌های q دلبستگی واترز 1987، به‌دست آوردند، 24 دانش‌آموز انتخاب و مادران آن ها در دو گروه آزمایش و گواه به‌صورت تصادفی جایگزین شدند و بسته آموزش گروهی تحلیل ارتباط محاوره‌ای اریک برن 1961، در 8 جلسه 80 دقیقه‌ای یک‌بار در هفته در مورد گروه آزمایش اجرا و داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس آمیخته با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج تفاوت معناداری را بین عملکرد دو گروه آزمایش و گواه در ایمنی دلبستگی (p=0/001, f=59/20) و اختلال نافرمانی مقابله‌ای (p=0/001, f=15/42) در مرحله پس‌آزمون و پس از سه ماه پیگیری نشان داد. نتیجه‌گیری: با توجه به این که آموزش گروهی تحلیل ارتباط محاوره‌ای می تواند میزان تعامل‌ها و سطح ایمنی دلبستگی مادرکودک را افزایش دهد؛ پیامدهای تحولی مهمی در پی دارد. از این رو به نظرمی رسد در موقعیت‌های بالینی با انجام مداخله‌هایی از این دست و با ارتقاء سلامت روانی والدین، بتوان گام‌های مثبت و استواری در جهت رفع و یا تخفیف مشکلات رفتاری کودکان برداشت.